VU Magazine 1989 - pagina 83

integere staatsburger. Een voor de hand liggende reactie is daarom het inzetten van meer slimme rechercheurs en potige politie-agenten te bepleiten om zulke gokhuizen te ontmantelen. Kuiper ziet weinig in een dergelijke aanpak, hij denkt dat repressie er niet in zal slagen om zulke ongewenste verschijnselen uit de wereld te helpen. Hij verwacht veel meer van legale gokhuizen die de concurrentie aangaan met hun illegale soortgenoten. De vraag is echter of legale gokhuizen wel werkelijk ooit concurrerend kunnen zijn aangezien de illegalen het voordeel bezitten dat er onbeperkte geldbedragen ingezet kunnen worden en dat men er zwart geld kan witten. Kuiper denkt wel dat het mogelijk is. "Waarom zouden er grenzen gesteld moeten worden aan de inzetten in legale gokhuizen? En zou daar ook niet een sfeer van gezelligheid gecreëerd kunnen worden?", luiden zijn retorische vragen. Niettemin voegt hij er aan toe dat met concurrerende legale gokhuizen het definitieve antwoord op de gokoplichterij niet gevonden is. "Maar ook de seksuele permissiviteit heeft de prostitutie niet doen verdwijnen. In dat soort zaken bestaan geen gemakkelijke oplossingen. Iemand die ze wel poneert komt zelf in de buurt van de oplichterij." Juist de nogal dubieuze ambiance waarin het gokken of het spelen VU-MAGAZlNE—FEBRUARI 19

plaatsvindt, is ook voor de kerken vroeger altijd een argument geweest om die verschijnselen met een wantrouwig oog te bekijken. Kuiper haalt een voorbeeld op uit zijn eigen jeugd: "Ik heb een paar jaar in Hengelo gewoond en daar werd een jaarlijkse kermis gehouden. De gezamenlijke kerken organiseerden als reactie daarop een anti-kermis. Niet dat daar godsdienstige liedjes gezongen werden, er mocht ook plezier gemaakt worden, maar wel in een specifieke ambiance. Die activiteiten werden niet buiten maar binnen gehouden, daar waar de kinderen onder controle stonden."

M

aar de kerken hadden tegen het gokken ook meer principiële bezwaren: "De gedachte luidde: als je het lot werpt, verzoek je God. Dat is dan wel puur toeval want op hoeveel andere manieren kun je God niet verzoeken? Als je het op die manier bekijkt is het gokken hooguit een klein kwaad." "Ach ja, het spel. Als we Monopoly spelen zijn we ook bezig de bezitsjacht en de hebberigheid aan te wakkeren. Overal kunnen slechte dingen mee nagejaagd worden. Ik wil niet zeggen dat gokken totaal onschuldig is maar ik zou willen zeggen dat het niet schuldiger is dan andere bezigheden. Bovendien is het eerder een riskante dan een op zichzelf schuldige bezigheid."

Wat is uw eigen favoriete kansspel? Foto's ANP (links) "Ik heb er geen. Ik heb geen enkele f" ^''''"' '*'; , , ^ . , .

,

,

T i r i

Hollander (rechts)

ainmteit met kansspelen. Ik heb vroeger ook niet zoals zoveel vaders heel veel gewone spelletjes met mijn kinderen gedaan, vermoedelijk te weinig, vermoedelijk aanleiding gevend tot klachten. Aan loterijen heb ik ook nooit meegedaan, een enkele keer uitgezonderd wanneer het om een goed doel ging. Maar gewonnen heb ik er nooit iets mee, wat dan weer een mooie zelfbevestiging was om niet aan dit soort dingen mee te doen."

Als we Monopoly spelen zijn we ook bezig de bezitsjacht en de hebberigheid aan te wakkeren. Als u geen persoonlijke affiniteit met het onderwerp heeft, waarom er dan een boek over geschreven? "Ik vond het een interessant onderwerp. En men hoeft toch ook niet in Zuid-Afrika geweest te zijn om... och, u begrijpt wat ik bedoel." D

G. Kuiper: Gokkende mensen; een sociaalwetenschappelijke studie van het kansspel, Wolters Noordhoff, f 27,50. Koos Neuvel is socioloog en journalist.

37

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen