GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1992 - pagina 9

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1992 - pagina 9

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

ken tegenwoordig vaak; je ziet meer kwasters dan schilders."

Engelbewaarder

zijn proefschift. Welke constructies werden toegepast? Welk materiaal gebruikte men? Welke vorm werd gekozen? De rand van de traptrede waar hij op wijst is afgerond. Maar die ronding is als het ware iets omhoog gedrukt. Niet alleen voor de sier, maar ook vanwege de functie. Door die opgedrukte ronding ontstaat een smalle lijn die het licht feUer weerkaatst en daarmee de rand van de trede scherp aangeeft. Zodat niemand er vanaf hoeft te vallen. Ieder huis aan de gracht is anders, maar samen vormen zij toch een eenheid. Die wordt bevorderd doordat veel bev/oners hun huizen in de juiste kleurencombinatie hebben laDETAIL VAN GREENPEACE-GEBOUW

ten opschilderen: grachtengroen en Bentheimer (de kleur van zandsteen). Als Zantkuijl een kleuradvies geeft, raadt hij altijd meteen hoogglans te gebruiken: "Die verf is sterker, dieper, mooier, voegt zich beter aan de vorm van het materiaal en geeft er diepte aan. Na enkele jaren breekt ze een beetje af en wordt ze mat. Maar mooi mat, oud. Als een matte verf afbreekt, wordt het poeder, dood als een pier. Maar de fabrikanten proberen je maar mat en satijnglans te verkopen, terwijl dat doodeenvoudig slechtere verf is. Schilderen met matte verfis wel gemakkelijker. Ik zou het zelf ook kunnen, terwijl je voor glans vakmensen nodig hebt. En die ontbre-

Een contrast met de eenheid aan de gracht vormt het hoge gebouw op de hoek. Architect G. van Arkel ontwierp het begin deze eeuw voor een levensverzekeringsmaatschappij. N u huist Greenpeace er. Wie het ooit gezien heeft, kent het: de bizarre toren op de hoek, de vlakke grijze gevels, onderbroken door hoge ramen en erkers met halfronde bogen en bovenaan het tegeltableau met de engelbewaarder. N o g in de jaren zestig werd dit gebouw beschouwd als een architectonisch misbaksel. Zantkuijl vindt het daarentegen zeer geslaagd. De hoogte is geen bezwaar, omdat het gebouw op een hoek staat. De vele details accentueren de kenmerken. De ondersteuning van de erkers wordt bijvoorbeeld onderbroken voor een dunne schaduwHjn,waardoor zij juist de aandacht trekt. Kijk dit is een erker, zegt de architect daar volgens Zantkuijl mee. Maar is dat kleine uitkijktorentje naast de grote toren niet een zinloos aan de Middeleeuwen ontleend ornament? Zantkuijl vindt van niet. Dat torentje geeft juist heel goed aan waar het trappenhuis zich bevindt. Het is een rationeel element en de Middeleeuwen waren trouwens ook zeer rationeel. Architecten in de tweede helft van de vorige eeuw ontleenden vaak vormen aan het verleden. M e n spreekt dan - vaak denigrerend - van neogotiek en neorenaissance. Zantkuijl vermijdt het gebruik van deze terraen zorgvuldig. "Als je je er een beetje in verdiept, krijg je zoveel achting voor de architecten uit die tijd", legt hij uit. "Ze hebben zo rationeel en vernieu'wend gebouwd. Het Nieuwe Bouwen is eigenhjk bij hen begonnen. Ze waren de eersten die bijvoorbeeld een stationsgebouw moesten ontwerpen. Voorbeelden van stations uit de Renaissance of de Gotiek waren er eenvoudig niet. Dus moesten ze zich zelf verdiepen in de functie van het terrein: waar moet de trein stoppen, wat doen de passagiers? En de resultaten doen niet onder voor de stationsgebouwen van tegenwoordig." Hij vervolgt: "Maar die gebouwen moeten ook een vorm krijgen. En daarvoor keek men terug naar ratio-

7

vu MAGAZINE JANUARI 1992

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1992

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1992 - pagina 9

Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1992

VU-Magazine | 484 Pagina's