GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1993 - pagina 23

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1993 - pagina 23

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

the, ik vind het boeiend als mensen iets voor zich zien wat er niet is."

a De

Amerikaneny dat waven de nieuwe Romeinen die de Pax Americana in de wereld kwamen brengen. Dat is intussen allemaal een beetje in de war geraakt zoals alle menselijke dromen in de war raken. ^^

H

U heeft jarenlang meegewerkt aan het berijmen van psalmen en het schrijven van liederen voor het 'Liedboek voor de kerken'. Waarom was dat belangrijk voor u? "In de eerste plaats o m het bezig zijn met die mooie oude teksten. Dat was een groot genoegen op zichzelf In de tweede plaats om de vriendenkring die ik daar gekregen heb; die is essentiëler dan enig andere relatie die ik heb behalve met mijn gezin. En ik hou echt van zingen. Zingen is een soort optornen tegen de nacht, zingen is kleine plekjes licht maken. Je zingt niet omdat je vrolijk bent, maar omdat je denkt: er moet toch iets mogelijk zijn. Daarom heb ik altijd met groot genoegen teksten gemaakt die mensen kunnen zingen." H

H Bent u zelf pessimistisch? "Och... Ik denk dat er geen keuze meer is tussen optimisme en pessimisme, ik denk dat er een keuze is tussen enerzijds de mythe van een steeds betere wereld en anderzijds het besef dat deze wereld is zoals hij is en zo zal bUjven. En dat laatste hang ik steeds meer aan. Dat heeft misschien een beetje met het ouder worden te maken. "Maar wat is vooruitgang? Natuurlijk bestaat het, want er zijn hier in het Westen toch waarden ontwikkeld die echte waarden zijn. Die moeten we coüte que coüte verdedigen: waarden van vrijheid en humaniteit, die essentieel zijn en die voortdurend bedreigd worden, in de rest van de wereld, maar ook in Europa. Ik geloof dus wel in een zekere vooruitgang, maar dat is iets heel anders dan de gedachte dat die ons zal leiden naar een ideale wereld. Er zijn hier op aarde zekere dingen mogelijk; al wordt het nooit een paradijs, er is een dragelijke menselijke samenleving mogelijk. Meer zeg ik niet nu ik oud ben." In het gedicht 'Ogentroost' brengt u de verhouding tussen dichten en historisch werk onder woorden. "Als er zoiets was als een samenhang / in alles wat ik schrijvend heb gedaan / (...) / dan was het, denk ik, dat ik kijken kon / met zoveel dankbaarheid om wat ik zag". Hoezo kijken? "Kijken verzoent mij met alles. Ik doe niets liever dan kijken, naar een mooie wolkenlucht of een mooi schilderij. Dan is alles goed. Ik ben een kijker; geen luisteraar, maar een kijker. Ik schrijf graag over dingen die ik zie. O o k de mythe van het Westen, die zie ik; die heeft mij altijd geboeid omdat ik haar zie. Die kring om de aarde, dat is een verbeelding die een sterk visueel aspect heeft. Daarom houd ik van die my-

"Maar alleen maar mijn zingen geeft / mij de zekerheid dat Hij er is", dichtte u in 'De allerheiligste troont'... "Ja ja ja. Dat roept de vraag op over het objectieve en het subjectieve. N u ik ouder word, raak ik er steeds meer van overtuigd datje wel in God kunt geloven, maar dat je niet over H e m kunt beschikken. Je kunt zelfs niet zeggen of God op een objectieve wijze bestaat; dat kan alleen maar subjectief. Maar ik vind subjectief niet niks, ik vind het heel veel. Ik moet ermee leven, ik moet ermee ademen." H Dat maakt u misschien tot een gelovig dichter. "Ja. Dat is zo. Als ik dicht, dan geloof ik iets. Meer een gelovig dichter dan een gelovig mens, denk ik." I En een gelovig historicus? "Nee. Voor mij bestaat dat eigenlijk niet. Mijn beschermheilige. Abraham Lincoln, zei aan het eind van de Amerikaanse Burgeroorlog, in zijn tweede inaugurele rede: beide partijen hebben zich beroepen op dezelfde God en lezen dezelfde bijbel, maar dat kan natuurlijk niet, God kan niet aan beide kanten tegelijk zijn, hij kan zelfs niet, zei Lincoln, aan één van beide kanten zijn, want 'the Almighty has its own purposes'. Dat is genoeg."

H

21 v u MAGAZINE JANUARI 1993

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1993 - pagina 23

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1993

VU-Magazine | 484 Pagina's