VU Magazine 1993 - pagina 282

H

Werden de meisjes op dezelfde manier opgevoed ah de jongens, bij u thuis? "Ja, ik denk dat mijn vader in wezen vond datje jezelf moest redden als vrouw, datje niet op anderen moest leunen. Toen mijn oudste zusje trouwde benadrukte hij in de speech wat ze allemaal zélf had besloten en gedaan. Een andere kant in hem vindt het allemaal maar niets hoor, werkende vrouwen. Hij vond het ook onzin dat ik naar de universiteit ging, want je ging toch trouwen en dan was die studie voor niets geweest. Maar nu is hij heel trots op mij."

ten. Een heel verkeerde redenering, want ik kwam na een paar jaar sociologie studeren tot de ontdekking dat ze alles nodig hebben in de Derde Wereld, behalve sociologen. "Nee, toen boeide het vakgebied me al zo, dat ik niet overgestapt ben naar geneeskunde of iets technisch. Wel heb ik op al mijn reizen in de Derde Wereld overwogen om daar te bHjven, daar te ^verken. Zien hoe het ergens anders toegaat en zo je eigen cultuur kunnen relativeren, dat blijft me boeien." B

H

En uw moeder, verwachtte die meer hulp in de huishouding van de meisjes dan van de jongens? "Nee, mijn moeder zat om vier uur niet thuis met de thee, maar op het land, waar wij de thee moesten komen brengen. Na school gingen zowel de meisjes als de jongens gewoon mee\verken op het land, zeker m de zomer. Mijn zusjes en ik moesten op zaterdag wel stof afnemen in huis, maar daarna gingen we naar judo, en dat vonden mijn ouders prima." I

Dus de ongelijkheid in de wereld, die u van thuis niet kende, intrigeerde u? "Ik was zeer geboeid door de Derde Wereld: ik wilde die mensen helpen. Dus dacht ik dat ik iets moest leren over hoe samenlevingen in elkaar zit-

Noemt u eens iets uit onze cultuur waar u nu anders tegenaan kijkt. "In andere culturen leiden mannen en vrouwen gescheiden levens. Ze zijn "wel getrouwd maar leven in eigen werelden. Wij willen alles samen doen. De kinderen willen we samen opvoeden, het geld willen we samen verdienen, samen op vakantie, vijftig jaar samen, eerst zonder kinderen, dan met kinderen, dan samen oud worden. Man en vrouw die alles samen doen, dat is ons ideaal. Maar dat ideaal stelt mensen vreseHjk op de proef En dan wiUen we ook nog gelijkheid op al die terreinen." H Een onbereikbaar ideaal? "Daar kan ik geen antwoord op geven. Maar het vergt wel heel veel van mensen."

Uitstraling ERIC-JAN TUININGA Eind mei was voormalig president Goröateyoi/enkele dagen in ons land. Hoewel hij geen enkele politieke functie meer vervult, werd hij ontvangen als een staatshoofd. Een korte toespraak tot het voltallige parlement, meerdere bezoeken aan de minister-president en een lunch bij de Koningin. Half Nederland liep uit om hem te ontvangen en zelfs spontaan toe te juichen. De aanleiding van zijn bezoek was de opening van het hoofdkantoor van het nieuw-opgenchte International Green Cross (IGC). In een lezing voor het totale Nederlandse establishment legde Gorbatsjov uit waarom hij zich voor het IGC inzet. In een filosofisch getint betoog vertelde hij dat hij echt verontrust is geraakt door de ecologische toekomst van ruimteschip Aarde. Hij refereerde niet alleen aan de Apostel Paulus ("verandering komt door vernieuwing van ons denken"), maar citeerde ook de beroemde zin uit de koninklijke kersttoespraak van 1988: "langzaam dreigt de aarde te sterven".

Is Gorbatsjov nu echt een nieuwe carrière begonnen als kampioen voor het milieu? Hij stelt in de IGC-brochure dat hij besloten heeft de laatste tien jaar van zijn politieke leven in dienst te stellen van een diepgaande mentaliteitsverandering. Ooit, toen hij nog president van de Sovjet Unie was, lanceerde hij het plan voor iets als een Rode-Kruisorganisatie voor het milieu. Sindsdien lijkt hij naarstig op zoek naar een concrete invulling van dit concept. Hij hoopt daarmee de top van de politiek te koppelen aan de bezorgdheid van de basis. Vandaar dat hij bij zijn bezoek aan ons land de Nederlandse milieubeweging had uitgenodigd om met hem van gedachten te wisselen. Dit bijzondere treffen vond plaats op een bijzondere plek: in een conferentietrein die rondreed door de Randstad. Twee uur heb ik naast deze fascinerende man mogen zitten en heb gemerkt wat charisma is. Ook ik werd bevangen door de magie en de charme van deze historische persoonlijkheid.

Ondanks veel twijfel over het nut van deze uitwisseling werd het een uitermate boeiende confrontatie. Daar zat een wereldveranderaar die stelde hetzelfde na te streven als wij. En hij bleek echt te kunnen luisteren, en ook kritiek op de vaagheid van zijn IGC-plannen bleek welkom te zijn. Zou deze man, die toch een revolutie op gang heeft gebracht, opnieuw deze kolossale uitdaging aankunnen? Immers, echte verandering is niet alleen afhankelijk van visionaire ideeën, maar ook van charismatische persoonlijkheden. Op papier heeft hij beide karakteristieken in zich verenigd. Als hij onze boodschap overneemt, dan maakt dat werkelijk indruk. Maar hoeveel mooie frasen hebben topmensen al aan het milieu gewijd? Oorspronkelijk gaven we hem alleen het voordeel van de twijfel. Na een treinreis van twee uur was er lichte euforie. Zou het hem dan toch lukken om opnieuw een keerpunt te bewerkstelligen?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen