VU Magazine 1993 - pagina 241

*^ï"

VOORUITGANG Truth, knowledge, vision: trefwoorden op het timpaan boven de hoofdingang van dit tot de grootste ter w e reld gerekende museum, waarachter in klein bestek een ware ontdekkingsreis te maken valt; een reis die - wil men het onmogelijke, dat is: alles zien en beleven - langs 38 grote tentoonstellingszalen en talloze kleinere voert, waarin men oog in oog komt te staan met exposities betreffende sterk uiteenlopende onderwerpen, zoals de geologische ontstaansgeschiedenis van de aarde, de historie van het in den beginne nog ongewervelde leven, de dinosauriërs en andere gewervelde fossielen, vissen, amfibieën, reptielen, vogels en zoogdieren, om vervolgens te geraken tot de menselijke evolutie en de antropologie, de geschiedenis van de eskimo's en de indianen van Noord-, Midden- en Zuid-Amerika, het leven der volkeren van Afrika, Azië en de Pacific, maar ook alle ins and outs van mineralen en edel- en ander gesteente, èn (klein eerbewijs aan het buitenaards gebeuren) meteorieten; dit alles hoogst attractief, informatief en instructiefin beeld gebracht met behulp van woord, beeld, video, film- en diaprojectie. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, kan men zich binnen de muren van dit museum ook nog vermaken in het Hayden Planetarium of in het Naturemax Theater waar natuurfilms worden vertoond op een scherm dat vier flatverdiepingen hoog, en meer dan twintig meter breed is. Het buitengewoon omvangrijke complex herbergt voorts een respectabele wetenschappelijke bibhotheek, eigen onderzoekslaboratoria, een zeer uitgebreide onderwij safdeling, en, m de kolossale keldergewelven, opslagruimtes waar het m e rendeel van de collecties is ondergebracht (slechts een topje van deze 36 miljoen voorwerpen omvattende ijsberg, is uitgestald), die door middel van eigen wetenschappelijke expedities, als gift, of door ruil en aankoop, werden verworven. Niet g^rinp-. '^ek.. cUt lOr een particui. •"' j ...^ -..^c voornamelijk moet hi.,>.,„en van de vrijv/iUige financiële steun van een half miljoen leden en een schier ontelbaar aantal donateurs. Tot die laatste categorie wordt overigens ook elke bezoeker gerekend die geen lid is en

die daarom, naar de reglementen voorschrijven, bij wijze van toegangsgeld betaalt wat hij kan of wil missen. Het vriendelijk voorgestelde tarief is vijf dollar - minder mag, meer natuurlijk ook - in ruil waarvoor men een label aan een touwtje krijgt dat getuigt van het feit dat hier een heuse contributor rondwandelt. Binnen blijft het bepaald niet bij de woorden 'waarheid, kennis en visie'. Als men er een pijnlijke nek voor over heeft, kan men aan een van de wanden van de hoge hal geduldig de woorden lezen die president Theodore Roosevelt, aan wiens herinnering de hal is opgedragen, wijdde aan het nut van kennis en wetenschap voor met name de jeugd. Het klinkt idealistisch en onnavolgbaar Amerikaans: "...keep your eyes on the stars and your feet on the ground". Maar wie deze aanbevehng hier al te letterlijk neemt, struikelt al snel over het in Roosevelts regels aangesproken grut dat dagelijks met busladingen tegelijk over de museumvloer wordt uitgestort. Zwermen schoolkinderen rennen door de gangen, belegeren de vitrines, beklimmen, tegen de voorschriften in, de fossiele geraamtes, betasten al hetgeen verboden is aan te raken, en schreeuwen naar elkaar (zeer luid daar elkeen is uitgerust met de onvermijdelijke walkman). Met al wat dit museum zijn bezoekers biedt, zouden met gemak een jaargang lang alle afleveringen van deze rubriek gevuld kunnen worden; een verleiding die met moeite te v/eerstaan is. Tot veel meer dan het summier aanstippen van enkele van de vele hoogtepunten die ik aanschouwde tijdens mijn, achteraf tot mijn spijt wat kris-kras begonnen wandeHng, zal ik in de beperkte ruimte van deze kolommen, niet kunnen komen. Ach, loopt u even mee, dwars door de hal, en langs de 140 miljoen jaar oude barosaurus, die vleesloos maar met verve, haar jong verdedi'^t tegen een al even voorwerelds m o n ster, naar de Akeley Hall of African Mammals v/aar veertien adembenemende diorama's met (opgezette) zoogdieren in verrassend werkelijkheidsgetrouwe decors de aandacht afleiden van de kudde olifanten die.

op ware grootte, het midden van deze zaal bezet houden. Maar blijft u nou vooral niet staan, want van dit soort zalen moet nog een hele serie bezichtigd worden. Loopt u dus alstublieft door, want wie bij willekeurig welke vitrine stopt, zal dermate meegesleept raken, dat hij meteen ook het naadje van de kous zal willen weten. Bijvoorbeeld van de manier waarop indiaanse vrouwen aan de oevers van de Amazone bier maken (zij kauwen een klein deel van het gebruikte graan en zetten zo het gistingsproces in werking met behulp van hun eigen speeksel). En waarom de angstaanjagend beschilderde Kayapo-strijder de knuppel waarmee hij zijn tegenstander zoeven doodsloeg, naast het lijk achterlaat (ook zonder op de hoogte te zijn van bijvoorbeeld besmetting met het HlV-virus, is hij bang voor het bloed van de vijand). Maar ook van v/at er ten tijde van het ontstaan van de diverse jaarringen op de dwarsdoorsneden Californische reuzensequoia, in de wereld zoal voorviel, sinds hij in 550 voor Christus het licht zag (kijk, tóen ging Karel de Grote dood, en die laatste ring, die is van 1891, het jaar waarin Rachmaninov zijn eerste pianoconcert voltooide en deze b o o m -werd omgezaagd). Blijf ook niet staan voor de ruit waarachter u uitputtend uitgelegd krijgt hoe een vogel werkt; want al weet u na afloop bijna hoe er zelf een te maken - het houdt zo verschrikkelijk op. En daarom moest u maar liever ook niet wiUen weten waarom de dodo is uitgestorven (zonder natuurlijke vijanden ontwikkelde hij zich tot een vogel die te zwaar, te lomp en te goed van vertrouwen - niet meer kon vliegen toen de Europeanen naar het eiland Mauritius kwamen en hun varkens op hem loslieten). Voor dat soort details hebben we helemaal geen tijd als u er op een achternamiddag een beetje doorheen wilt. Gaat u zelf maar kijken. En neem vooral de tijd, en stevig wandelschoeisel mee.

The American Museum of National History, Central Park West, ter hoogte van 79th Street, N e w York, is elke dag geopend, uitgezonderd (Eerste) Kerstdag en Thanksgiving.

19 v u MAGAZINE I U Ni 19 9 3

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen