GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1994 - pagina 124

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1994 - pagina 124

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

in en gaan er geestelijk ziek weer uit. Het lijkt of gevangenisstraf daarvoor bedoeld is, om mensen kapot te maken."

ons als uitschot. Mijn broer is pas overleden. ledere bewaarder leest dat en zou kunnen denken: ik zal wat rekening houden met cel 295. Het gebeurt niet iedere dag dat je een broer verliest. Maar ik werd afgesnauwd toen ik vroeg om een functionarisbriefje ^vaarmee ik een gesprek met de dominee wilde aanvragen. Het v/as daarvoor niet het juiste tijdstip. Op zo'n moment kan ik zoiets niet verdragen. "De dominee is de enige die ^vel eens vraagt hoe het met me gaat. Okay, daar is hij ook voor, maar de bewaarders - met respect voor de paar uitzonderingen - zien niet dat als ze ons een stukkie aandacht geven, ze daarmee ook voor zichzelf een prettige werksfeer creëren. Gewoon een klein gesprekje kan iemand zo goed doen."

Pakken

34 v u MAGAZINE MAART 1994

"Er lopen bewaarders rond met vooroordelen over iedereen die hier zit. Dan kun je aan jezelf gaan twijfelen, erin geloven datje niets waard bent, maar je kunt ook denken: deze man die pak ik wel een keer. Je laat hem buiten pakken door een paar vrienden of je doet het gelijk, maar dan zijn de gevolgen niet te overzien." Eenzame opsluiting is niet heilzaam, integendeel, vindt ook deze gedetineerde: "Eenentwintig uur per dag zit je in een cel. Je gezin zit buiten. Daar ben je mee bezig, je hebt net gehoord dat het slecht gaat met je kind op school, en dat je vrouw bij de Riagg loopt omdat jij vastzit; wat kun je doen? Alleen zitten is frustrerend en deprimerend. Je krijgt wraakgevoelens. Veel jongens zeggen: als je de kans krijgt moet je ze pakken. De bewaarders, ja, of die maatschappij die je in deze situatie heeft gedreven. "Nee, gevangenisstraf werkt ook niet

als afschrikking. Als je hier zit zonder enig perspectief ga je proberen contacten aan te knopen die je straks van nut kunnen zijn. Het gespreksonderwerp hier is hoe je je zaakjes slimmer kunt organiseren als je weer vrij komt. Je bent flink aangepakt toen je werd gearresteerd en dan wil je wraak nemen. Je moet sterk in je schoenen staan om niet zo te gaan denken. "Hoe minder perspectief ons rest, hoe meer opstand in de gevangenis. Hier gaat het nog wel. Iedereen probeert zich rustig te houden, maar echt rustig is het niet. Ik hoor steeds kreten als 'jongen, als het me gaat vervelen pak ik gewoon een bewaarder en dan maakt het me niet uit wat er verder gebeurt'. "Hoe ze ons ook afzonderen, straks moeten we terug. Vijfennegentig procent van ons zal dan geen aansluiting meer kunnen vinden in de samenleving. Ik zou een vak willen leren, werk waar behoefte aan is. Ik wil straks weer kunnen werken." De bewaarder heeft al een paar keer op het raam geklopt. De tijd is verstreken. In de deuropening zegt de man tot slot: "Een hoop mensen komen geestelijk gezond de gevangenis

Nieu^ve gevangenissen, zware straffen, extra beveiligde inrichtingen, er zijn vrijwel geen wetenschappelijke deskundigen op dit gebied, die daar enig heil van verwachten. Opvallend is hun eensgezindheid: geef mensen een straf waarvan ze iets kunnen leren, die enig nut heeft. Maar hun eendracht maakt geen macht. Politici denken te scoren met krachtige statements over meer cellen en hardere straffen. Ze hopen daarmee stemmen te winnen. Want tachtig procent van de Nederlandse bevolking voelt zich onveilig en beschouwt criminaliteit als het ernstigste maatschappelijke probleem. Gevangenissen zijn in de volksmond geheel verzorgde rustverblijven met privékamers voorzien van kleurentelevisie: waarom geen twee gedetineerden op één cel? In verpleeghuizen wonen mensen toch ook met anderen op één kamer? Tulkens wil ons in de Haarlemse kerk tot slot van zijn lezing wijzen op onze verantwoordelijkheid, zegt hij. "Wij hebben de gevangenis bedacht en daarna geïntroduceerd in ontwikkelingslanden en in het Oostblok. Daar is absoluut geen geld om die gevangenis op een behoorlijk peil te krijgen. De zweep is onlangs opnieuw ingevoerd in een aantal landen. Lijfstraffen, de doodstraf, dat komt allemaal in zicht omdat die gevangenis gigantische problemen veroorzaakt en niets oplost. Ik vind dat wij moreel verplicht zijn om een goed en zinnig alternatief te ontwikkelen voor gevangenisstraf."

INGEZONDEN MEDEDELING

( O N GR [ J U N TRllNIHtEII. VERGADIRIHUK, BEL VOOR UITGEBREIDE DOCUMENTATIE NOORDWIJKERHOUT (02523)78888

(URSUSSEH leeuwenhorst congrescentrum

lEEUWENHORST GEEfT INSPIRATIE DE RUIMTE ...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1994 - pagina 124

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's