VU Magazine 1994 - pagina 293

Werk en orde in een fermentuurschuur In Sumatra.

den. "Uitroeien die beesten!", het zou het motto kunnen zijn van de planters, met hun 'ondeugdelijke methoden'. De koelies werden duidelijk niet tot de menselijke soort gerekend. Het verdwenen rapport is uit de archieven opgevist door dr. Jan Breman, hoogleraar sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1987 publiceerde hij het rapport in zijn boek 'Koelies, planters en koloniale politiek.' Het lezen van het rapport is een ontluisterende ervaring. Een waarachtig gruwelkabinet: het tegen de buik schoppen van zwangere vrouwen, het inwrijven van hun geslachtsdelen met peper, het urenlang aan de teugels van een paard voortslepen van een koelie, het gewelddadig onder water houden van hoofden. ledere illusie dat Nederland het misschien ietsje minder slecht heeft gedaan dan andere koloniserende mogendheden, kan opgeruimd worden. Het rapport werd destijds door de Nederlandse regering onmiddellijk van tafel geveegd. In eerste instantie ontkende de verantwoordelijke minister dat er iets aan de hand was. Toen de waarheid niet langer onderdrukt kon worden, sprak men zijn afschuw over de gebeurtenissen uit, maar het was iets uit het verleden en niet uit het heden. Wat niet waar was. Toen ook die strategie niet meer hielp zei men wettelijke maatregelen te nemen om het

probleem uit de wereld te helpen. De maatregelen bleken echter verre van effectief. Het verdoezelen van historische feiten, waar Boomsma op wees met betrekking tot de koloniale oorlog, is duidelijk geen nieuwigheid.

Existentieel Ogenschijnlijk is er weinig reden om trots te zijn op het koloniale verleden. Toch schaamt lang niet iedereen zich. Er zijn mensen die de andere kant van meneer Kurtz, zijn beschavingsidealen, serieus wensen te nemen. Zij zien die idealen ook geheel of gedeeltelijk als verwezenlijkt. "Als er van een koloniale waardering niets overblijft in de officiële geschiedschrijving, dan is mijn hele historische basis weggeslagen", merkte de Indische Nederlander R.F.G. Boekholt op nadat de kritische analyse van het kolonialisme, van de hand van Lou de Jong, verschenen was. Veel Indische Nederlanders reageerden emotioneel op de onthullingen over geweldsmisdrijven. H u n zelfrespect was in het geding. Als het alleen maar moord en doodslag v/as, waar is je leven dan goed voor geweest? De waardering van het kolonialisme als existentieel probleem. De koloniale onderneming móet wel de moeite waard geweest zijn. Er móet wel iets groots verricht zijn.

27 v u MAGAZINE JULI/AUG 1994

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen