VU Magazine 1994 - pagina 192

MUSEA VAN D

mosteRdmuseum

Gert J. Peelen D e smaak wordt alom gew^aardeerd, het veelzijdig n u t is onomstotelijk bew^ezen en in de heilzame w^erking w^ordt door velen onvoorwaardelijk geloofd. Toch is de bereiding uiterst simpel. Waarin een minuscuul zaadje groot kan zijn.

14 VU MAGAZINE MEI 1994

Het IS er in geel en het is er in bruin. En in het voorjaar vult het, net als koolzaad, de velden met uitbundig gele vlakken. Eindelijk eens een kostelijke specerij die ook op de Hollandse koude grond goed wil gedijen. Maar de Nederlandse boer moet het niet op zijn land. 'Eens mosterd, altijd mosterd', monkelt hij, en vult de zoveelste akker met fantasieloze voedermaïs. Daarom moet het zaad van verre worden aangevoerd; het donkerbruine (Brassica Nigra) uit Denemarken, het okergele (Sinapis Alba) uit Canada. In grote hoeveelheden nog wel, want behoefte aan dit zaad is er genoeg: Nederland kent een mosterdcultuur van jewelste. De Fransen mogen wat ons betreft hun Moutarde de Dijon houden, en de Duitsers hun

Löwensenf. Wij hebben onze eigen, bij voorkeur wat grovere mosterd; de Groningse bijvoorbeeld, de Zaanse zeker ook, en de Doesburgse bovenal. In dat stille Achterhoekse Hanzestadje, wordt al sinds 1457 mosterd gemalen. Dat jaar kreeg een Doesburger voor het eerst officieel permissie om een mosterdmolen te exploiteren. R o n d die tijd ook meldt een stadsrekening voor het eerst dat er een hoeveelheid "moster" is aangeschaft tijdens de jaarlijkse schapenmarkt. Een winstgevend goedje blijkbaar, want veel stadgenoten zouden de eerste mosterdmaler volgen en gezamenlijk de inwoners van Doesburg met de bijnaam 'mosterdpotten' opzadelen. Niet ten onrechte: halverwege de vorige eeu^v telde

het stadje aan de IJssel tientallen ambachtelijk werkende mosterdproducenten, tot ook hier schaalvergroting, mechanisering en concurrentiedrift hun tol eisten. Bijna 550 jaar lijkt veel, maar vormt in werkelijkheid slechts een fractie van de vijftig eeuwen waarin de pikante pasta de mensheid nu al heeft gediend als smaakmaker en geneesmiddel. Volgens overlevering vond mosterd in China en India al drieduizend jaar voor onze jaartelling gretig aftrek. Die populariteit is niet alleen een direct gevolg van de smaak, die door velen gev/aarderd wordt, maar vooral ook van de praktische eigenschappen van mosterd. De inwerking ervan op vlees en dierlijk vet is name-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen