GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1994 - pagina 205

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1994 - pagina 205

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

sie-apparaat hebben we de welstandscommissies die dezelfde normen hanteren als wij." Iets gelatener voegt hij eraan toe: "Je moet de modernisten één ding nageven. Het is ze na eeuwen gelukt een geheel nieuwe bouwstijl uit de grond te stampen. Dat wat herinnert aan oude bouwstijlen, zoals bogen, decoraties en oud materiaalgebruik, is allemaal weggehaald. Alles is gesloopt."

'PK

Het KNSM-eiland: "Zo'n strakke gevel is typisch een speeltje voor architecten."

Decorbouw^ Is het allemaal de schuld van de architecten? Architecten versus de rest van Nederland? In de verdediging gedrongen schuiven veel architecten de schuldvraag door naar de opdrachtgever, die hen geen tijd of ruimte laat, of naar de staat die het bouwen aan duizend regeltjes bindt. Die verdediging klinkt weinig overtuigend. Binnen bepaalde beperkingen kan een architect zoeken naar creatieve oplossingen. Regeltjes kunnen geen excuus zijn voor fantasieloos bouwen.

r

Een groter probleem, vooral bij kantoorgebouwen, is dat de verbinding tussen gebruiker en architect vaak verbroken is. Kantoren worden nogal eens gebouwd door projectontwikkelaars. Die verkopen het kantoor door aan een belegger, waarna het gebouv/ verhuurd wordt aan een firma. Eerst is er het gebouw, en pas veel later de gebruiker. Dat het ING-gebou'w zo geslaagd is, heeft er veel mee te maken dat de toenmalige N M B zowel opdrachtgever als gebruiker was. Daardoor kon het gebouw afgestemd worden op de behoeften. Misschien is er nog iets anders aan de hand en vormen strakke, gladde gebouwen en eentonige nieuwbouwwijken een zekere afspiegeling van onze samenleving. Niet zozeer de architect versus de rest van Nederland, maar de architect als een kind van zijn tijd. Die mening is de psycholoog en filosoof Willem Koerse (1939), voormaHg docent aan de Academie voor bouwkunde in Amsterdam, toegedaan. Hij meent dat de verwording van de architectuur iets te maken heeft met een hedendaags dictaat: dat van de mobiliteit. Koerse: "We zijn in een samenleving gekomen waarin beweging een doel in zichzelf heeft gekregen; rust wordt minder gewaardeerd. Het wonen is als het ware op drift geraakt. Een architect realiseert zich dat hetgeen hij maakt alleen vanuit beweging, met name vanuit de auto, gezien wordt. Dan heeft het weinig zin om veel details op een gebouw aan te brengen. Voor die details bestaat geen beschouwer.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1994 - pagina 205

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's