VU Magazine 1994 - pagina 460

MUSEA VAN D

Gert J. Peelen Geen object zo triviaal of er is w^el i e m a n d die er ergens ter w^ereld een collectie van aanlegt. In de allerlaatste aflevering van deze rubriek k o m t het Verzamelmuseum aan bod. Een pleonasme?

18

Kijk, die man op de foto is mijn vader. De foto staat afgebeeld op het stofomslag van een boek dat in de jaren vijftig verscheen. 'Ontmoetingen met verzamelaars' heette dat boek. Want mijn vader was een geboren verzamelaar. Postzegels waren zijn passie en in het verzamelen ervan stak hij veel geld en haast al zijn vrije tijd. Verzamelen moest je zeggen van mijn vader, niet sparen. Aan sparen had hij een hekel. Sparen was geen hobby

v u MAGAZINE DECEMBER !994

maar een passieve bezigheid, het zinloos vergaren van volstrekt uitwisselbare dingen, en eigenlijk niet veel meer dan gewoon niks willen \veggooien en het aldus te hooi en te gras gespaarde in een grote doos stoppen om er vervolgens nooit meer naar om te kijken. Verzamelen was heel iets anders. Een echte verzamelaar ging er op uit, was ruilend en kopend actief en voortdurend op zoek naar aanwinsten waarmee hij zijn verzameling zou kunnen verrij-

ken. Een verzamelaar bracht dingen bijeen die - ook al waren ze als afzonderlijk object misschien zonder betekenis en feitelijk waardeloos door toedoen van zijn selecterende verzamelaarshanden plotseling nieuwe gloed, samenhang en onvermoede meerwaarde kregen. Verzamelen betekende ook; avonden in een achterkamer vol sigarerook, albums opengeslagen op de eettafel, catalogi binnen handbereik, en doodse stilte. Want als vader - pincet

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen