GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1994 - pagina 210

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1994 - pagina 210

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Gert J. Peelen

T

32

oen, kort na de bevrijding, het Nederlandse muziekleven gezuiverd moest worden van werkelijke en vermeende collaborateurs, bevonden zich onder de aangeklaagde toonkunstenaars van vaderlandse bodem ook enkele componisten. Een van hen was Alexander Voormolen die, zoals dat toen werd uitgedrukt, voluit de Nieuwe Tijd was toegedaan. Als componist heeft Voormolen, achteraf bezien, niet veel meer voortgebracht dan wat oppervlakkige gelegenheidsmuziek waarmee hij braaf voortborduurde op wat vóór hem in de gecanoniseerde muziekgeschiedenis al veel vaker èn beter was gedaan. Niemand zal zich aan zijn composities een buil kunnen vallen, tenzij uit pure verveling. De bezetters en hun autochtone handlangers op het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten, dach-

VU MAGAZINE MEI 199-1

Muziek kan militant zijn of vredig, gejaagd, droefgeestig of opgewekt. Muziek kan de luisteraar ontroeren, en zelfs tot m a r c h e r e n of dansen bewegen. Maar kan muziek ook politieke boodschappen overbrengen en als zodanig goed of fout zijn? D e w^aanzin van fascistische vioolsonates en communistische fuga's. ten daar echter anders over. Blijkens de archieven schreven zij Voormolen "een aangename probleemloze muziekstijl" toe; reden waarom zij hem voorzagen van compositie-opdrachten en van een jaargeld dat hem in staat moest stellen alle werktijd uitsluitend aan het componeren van zijn niet-aanstootgevende werkjes te wijden. Alexander Voormolen was weliswaar de enige Nederlandse componist die

tijdens de bezetting zo'n besmet jaargeld zou accepteren, maar niet de enige die bereid was in opdracht van de bezetter te componeren. Soortgelijke compositie-opdrachten aanvaardden namelijk onder meer ook de inmiddels lang vergeten Jan Koetsier en Daniël Ruyneman en de aanmerkelijk hoger aangeschreven Henk Badings. Over de laatste was de anonieme adviseur van het Duitse Rijkscommis-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's

VU Magazine 1994 - pagina 210

Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1994

VU-Magazine | 484 Pagina's