VU Magazine 1996 - pagina 332

Dichten tegen de bierkaai De verbale c o m m u n i c a t i e lijkt het af te leggen tegen de non-verbale. Is dat verontrustend? Niet zolang er dichters zijn die blijven verwoorden wat met geen pen te beschrijven is.

D. Prinsen

Rozen verwelken, schepen vergaan, maar onze vriendschap blijft altijd bestaan. Dat maar liever niet, dacht ik toen mij het verzoek bereikte een bladzij te vullen in het 'poeziealbum' van een klein meisje. Dus zette ik mij op een herfstige zondagmiddag ijverig aan het dichten. Het (rijmend!) resultaat schreef ik in zwierig schoonschrift in het album, en ik omlijstte het met van die ouderwetse plakplaatjes die tegenwoordig weer volop verkrijgbaar zijn. Ik overhandigde het album aan de ouders,- het kind zelf kan nog niet lezen. Nadat deze mijn pennevrucht hadden gelezen keken ze mij wat bevreemd aan. "Dit versje", zeiden zij, "kenden wij nog niet." "Klopt", zei ik, "ik heb het zelf geschreven. Dat is weer eens wat anders dan het geijkte repertoire van 'tip tap top, de inkt was op'." De mens hoort, ziet en leest graag wat hij al kent; met variaties weliswaar, maar toch. Dat is veilig en vertrouwd. En zo komt

48

WCS JULI - AUGUSTUS

1996

hij niet voor verrassingen te staan, die wel eens een beroep zouden kunnen doen op zijn originaliteit en improvisatietalent. Hetzelfde liefdesverhaal, tienduizend keer anders geschreven of verfilmd; dezelfde soapserie, maar met een steeds wisselende cast. Het verlangen ernaar is begrijpelijk, want het huist in ieder mens. En de bevrediging ervan is beslist legitiem. Maar het besef dat er méér is achter de horizon van het direct zichtbare, het algemeen gangbare, voorbij de grenzen van het alledaags cliché kortom, mag nooit verdwijnen. Slijtageproces

Een vroegere collega in de schrijverij zei me eens: "Als mensen mij vragen wat ik doe, zeg ik altijd; 'Sinds ik schrijven leerde ben ik bezig de 26 letters van het alfabet in wisselende volgorde steeds opnieuw achter elkaar te plakken.' Als ze dan vragen of dat niet saai is, kan ik ze naar waarheid vertellen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen