GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1996 - pagina 276

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1996 - pagina 276

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

het op microfilm zetten van duizenden documenten. Op 7 september 1950 wordt Tsien gearresteerd op verdenking van spionage. Hij wordt overgebracht naar de gevangenis van de 'Immigration and Naturalization Service' (INS) op een eilandje nabij Los Angeles. Na vijftien dagen wordt hij op borgtocht vrijgelaten. Tot verbijstering van alle betrokkenen neemt de INS enkele weken later het besluit om Tsien alsnog uit te wijzen. Was de geleerde kort daarvoor kennelijk nog te gevaarlijk om hem het land uit te zetten, nu diende hij ineens de Verenigde Staten te verlaten. En Tsien, die eerder te kennen had

gegeven naar China te willen, voelde zich nu verplicht in de VS te blijven om zijn reputatie te verdedigen. Tsien blijkt het slachtoffer van twee conflicterende beleidslijnen van de Amerikaanse overheid. Volgens één wet moesten buitenlanders die het politieke systeem van de VS ondermijnen (lees: communisten) het land worden uitgezet. Volgens een andere wet was het verboden mensen te deporteren die over kennis beschikten die door een vreemde mogendheid tegen de VS kon worden gebruikt. Tsien valt kennelijk in beide categorieën. De regeling die het de Chinees verbood de VS te verlaten, en die via

De Chinese Lon;^ March rakcllcn - hier een hedendaags type - zijn goeddeels voortgekomen uit het werk van Tsien Hsue-chen na zijn terugkeer uit de Verenigde Staten.

WETENSCHAP,

CULTUUR

es) SAMENLEVING

- JUNI

Dan Kimball door een federale rechtbank op de zaal<:-Tsien van toepassing was verklaard, weegt echter zwaarder. Voorlopig althans.

Lidmaatschapskaait In november 1950 wordt duidelijk dat Tsien niet zal worden vervolgd vanwege zijn bagage. Die bevatten geen documenten waar een vreemde mogenheid zijn voordeel mee zou kunnen doen. En ook de hoorzittingen van de INS waar over Tsiens uiteindelijke lot zou worden beslist, lijken geen reden tot ongerustheid. De politie van Los Angeles produceert er een fotokopie van wat zij beschouwt als een lidmaatschapskaart van de communistische partij van Pasadena. Tsiens naam staat erop, maar aard en herkomst van het papier zijn volstrekt onduidelijk. Dubieus is ook de getuigenis van een voormalig lid van de communistische partij, die beweert dat hij Tsien als volwaardig lid van zijn beweging zag. Anderen spreken hem echter tegen. Tsien geeft toe dat hij in de jaren dertig op studentenavonden over politiek praatte, maar zegt niet te hebben beseft dat hij onder communisten was. Ondanks het gebrekkige bewijsmateriaal besluit de INS Tsien toch aan te merken als communist. De geleerde hoeft niet terstond de Verenigde Staten te verlaten - 'dankzij' het telefoontje van Dan Kimball - maar mag Los Angeles niet meer uit. Eens in de maand moet hij zich melden bij de autoriteiten. Het gezin Tsien wordt voortdurend geschaduwd, de telefoon wordt afgeluisterd en de post geopend. Jarenlang leven Tsien en zijn familie in een juridisch vacuüm. Geen enkele officiële instantie durft een beslissing te nemen in deze gevoelige zaal<;. In juni 1955 weten Tsien en zijn gezin even te ontkomen aan de spiedende ogen van de FBI. In een koffiehuis scheuren ze een pakje sigaretten open en krabbelen er een Chinese boodschap op, gericht aan Yings zus in België. Zij zou aan een vriend van de familie in China moeten doorgeven dat de Tsiens graag naar hun vaderland willen terugkeren en dat ze daarbij hulp nodig hebben. Buiten gooit de geleerde het stukje karton stiekem in de brievenbus. Uiteindelijk zou in Geneve over Tsiens lot worden beslist. De Amerikaanse en Chinese ambassadeurs, in

1996

Ir

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's

VU Magazine 1996 - pagina 276

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's