VU Magazine 1996 - pagina 151

DUBBELE PUNT

Oneerlijke gelijke kansen 'Moeizaam emanciperen' (december '93) De emancipatie is een succes èn een mislukking. Het goede nieuws is dat de afgelopen decennia steeds meer vrouwen hoge opleidingen zijn gaan volgen en betaald werk kregen. Het slechte nieuws is dat nog altijd heel weinig vrouwen in topfuncties werkzaam zijn. De Universiteit van Amsterdam, bijvoorbeeld, maal<te onlangs bekend dat het aantal vrouwelijke hoogleraren, ondanks alle emancipatieinspanningen, de laatste tien jaar nauwelijks is toegenomen. Hoe komt dat nu? Hebben vrouwen te weinig doorzettingsvermogen? Dat is niet het belangrijkste, maar speelt wel een rol, zoals bleek uit een onderzoek van WilPoitegijsmt 1993. Mannen zijn veel meer geneigd door te gaan met werken, zelfs wanneer de sfeer op de werkplek niet goed is. Vrouwen zijn meer gericht op samenwerking en op prettige onderlinge verhoudingen. Wanneer daar iets mis mee is, geven ze er sneller de brui aan. Zijn vrouwen minder ambitieus? Mogelijk wel, stelde docente vrouwenstudies Maïgo Bïouns in 1993, maar dat is vaalc ook een self-fulfilling prophecy. Als mannelijke werkgevers vrouwen zien als minder ambitieus, zullen vrouwen zich minder gestimuleerd voelen en minder investeringen plegen om hogerop te komen. Het beeld van de minder ambitieuze vrouw wordt op die manier tot werkelijkheid gemaalct. Het grootste probleem zit hem echter, zo blijkt uit diverse onderzoeken, in de organisaties; die zijn beter afgestemd op de behoeften en mogelijkheden van mannen

werknemer', dat wil zeggen; full-time beschikbaar zijn, bereid zijn over te werken en cursussen te volgen. Als vrouwen hard knokken en het bewijs geleverd hebben goed te zijn, kan het snel gaan met hun carrière. In de praktijk echter voldoen mannen valeer aan die normen dan vrouwen. De ideale werknemer dient een minimum aan zorgtalcen op zich te nemen. De vrouwen die in hoge functies terechtkomen, stelde Yvonne Benschop vast, hebben in-

dan van vrouwen. Dat is ook de kern van het recente proefschrift 'De mantel der gelijkheid', waarop dr Yvonne Benschop, docente vrouwenstudies aan de Katholieke Universiteit Nijmegen, op 1 maart promoveerde. Formeel gezien, stelt zij, bestaan er gelijke kansen: er wordt gekeken naar het functioneren van mensen, niet naar hun geslacht. Maar vrouwen die carrière

H.r.C. HEYENBROCK

en kinderen met elkaar willen combineren, hebben een ander, slechter uitgangspunt dan mannen die zich wèl volledig op hun werk kunnen richten. Gelijke behandeling klinkt mooi, maar kan in dat verband soms eerder in het nadeel dan in het voordeel van vrouwen uitpalcken. Yvonne Benschop deed onderzoek in de banksector. Ze stelde vast dat vrouwen in hoge functies vaak worden beschouwd als de 'paradepaardjes' van de organisatie. Voor vrouwen hebben ze een voorbeeldfunctie en voor de organisatie zijn ze het symbool van de gelijkheid. Maar die symboolbetekenis krijgen ze niet cadeau. Ze behoren te voldoen aan het profiel van de 'ideale WETENSCHAP,

CULTUUR

derdaad doorgaans weinig zorgverantwoordelijkheden. De conclusie van Yvonne Benschop is dat de combinatie van moederschap en carrière problematisch blijft. Van moeders wordt geaccepteerd dat ze een betaalde baan hebben, maar men wil van het moederschap zo weinig mogelijk merken. Alleen in de lagere rangen wordt deeltijdarbeid mogelijk geacht, er bestaat zelfs een naam voor zulke functies: the mommy track. Dergelijke functies leiden echter tot vertraging in de carrière; soms leiden ze zelfs tot het verlaten van de organisatie. Dat wordt door iedereen betreurd, maar heet een kwestie van vrije keuze te zijn. (KN)

e) SAMENLEVING

25

- APRIL

1996

"Je mag van alles beweren over dieren en indelingen van het dierenrijk, omdat dat niemand wat kan schelen. Bij uitspraken over de mens moet je voor honderd procent zeker zijn. Je wordt heel snel verkeerd begrepen of bewust verkeerd geïnterpreteerd. Biologisch voel ik niet zoveel voor een indeling in verschillende menselijke rassen, maar aan de andere kant heeft dat ook te mal<en met de voorkeur van de onderzoeker. De een verdeelt de groep die hij bestudeert in tal van sub-genera; de ander ziet daarvan af. En hoe dichter je bij de mens komt, hoe meer onderscheid we mal<:en. Dat is zonder twijfel antropocentrisch." Prof.diR.J. Postin Wagenings Universiteitsblad, 29 februari. "Filosofen hebben allang opgegeven de ontwikkelingen van de natuurwetenschappen bij te houden. De enige kritiek die zij soms nog durven te geven op deze wetenschappen is van ethische aard. Voor de natuurkunde was het in ieder geval een zegen toen een paar eeuwen geleden de filosofie werd buitengesloten van de dagelijkse beoefening van de wetenschap. Voor een natuurkundige zal het verschil tussen 'het zijn' en 'het zijnde' worst zijn." Piof.dr Ad Lagendijk in De Volkskrant, 24 februari. "Veel mensen vinden scheikunde een duf en saai vak. Dat is absoluut niet waar. Ik snap niet waarom sommige mensen denken dat ze er buiten kunnen. Als je intellectueel wilt zijn, is het niet acceptabel dat je niet weet hoe de natuur is opgebouwd." Prof.dr H.P.f. Bloemers, biochemicus, in KUNieuws, 8 maart.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen