GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

VU Magazine 1996 - pagina 358

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

VU Magazine 1996 - pagina 358

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

'Artis' verschijnt twee maandelijks en is gratis voor abonnementhouders van Artis. Voor anderen kost een abonnement f ^2,^0. Losse nummers in de dierentuin f s^'^o.

I De tong van de giraffe maar echt opzichtig etaleert de dierentuin zich niet in haar eigen blad. Een artikel over de vernieuwing van het ruim honderd jaar oude Artis Aquarium is ook boeiend voor wie niets met Artis 'heeft'. En ook wie nog nooit in het Artis Planetarium (of 'plantenarium', zoals sommigen het abusievelijk aanduiden) is geweest, kan uit de voeten met twee bijdragen van astronomisch veelschrijver Goveit Schilling. Hij vult de rubriek 'Sterrenstof' over allerhande hemelverschijnselen en legt uit hoe het programma 'Suske en Wiske en de Verdwenen Sterren' (nog tot en met maart 1999 te zien!) tot stand is gekomen.

Twaalf jaar lang gaven Artis en Diergaarde Blijdorp samen het tijdschrift 'Dieren' uit. Aan die samenwerking is een einde gekomen. De Amsterdamse dierentuin heeft de uitgave van haar blad 'Artis', dat in 1955 voor het eerst verscheen, weer opgevat. Artis verschijnt tweemaandelijks en pakt de draad na het twaalf jaar durende intermezzo gewoon weer op: '42e jaargang' staat er op de cover. Net als 'Dieren' oogt het blad bijzonder fraai: louter kleurenfoto's van aandoenlijke (zeeleeuwen) èn minder aaibare (langpootmuggen) dieren. Het tijdschrift Artis is in vele opzichten een dierentuin op papier. Dat er in het blad geen onvertogen woord valt over de Amsterdamse dierentuin, is gezien de aard van het blad vanzelfsprekend: het is in de eerste plaats een vrolijk huisorgaan, bedoeld als bindmiddel met de bezoekers. Er is geen artikel zonder een Artis-invalshoek,

74

WCS JULI - AUGUSTUS 19

Op de vlotte en praktische schrijfstijl van Schilling en hoofdredacteur Goos van der Sijde is weinig aan te raerken. Insectenkenner Ronald van Weei&n, die de serie 'Facetten van insecten' uit het oude Dieren voortzet, overdrijft in mooischrijverij. Zijn artikel begint met "De kunst van het vliegen lijkt het privilige van de engelen. Maar soms, bij hoge koorts, kan ik het ook. Met het stijgen van de temperatuur dooit de zwaartekracht weg. Tot de aarde onder me uiteenvalt en ik, met ledikant en al, over arcadische landschappen scheer en moeiteloos duizelingwekkende loopings maak, die meer vlinders in mijn buik opjagen dan ik ooit in het veld heb gezien. Na onwillig ontwaken, weet ik het zeker: vliegen, echt vliegen is de ultieme ervaring". Ik weet niet hoe het u vergaat, maar na deze alinea (er volgen zo nog drie pagina's) krijg ik een zwaar gevoel in mijn maag dat helemaal mets

met vlinders te maken heeft. Gelukkig wordt 'Artis' gelardeerd met aardige rubriekjes. Sterrenstof is er één, de vragenrubriek 'Haring of kuit?' een ander. Hoe lang kan de tong van een giraffe zijn? Hoe spinnen poezen? Waarom is de zee zout? Het zijn vragen van dezelfde soort die je ook bij de dierenkooien in Artis kunt beluisteren: mama, waarom hebben zebra's strepen? Waarom hebben bavianen van die rare rooie billen? Over de zwarte kuifmakaak, die ook de voorplaats siert, lezen we in een artikel van Ursela Jansen. De eerste zwarte kuifmakaak arriveerde in 1973 in Artis, en nu is ]ip het dominante mannetje in de twaalf leden tellende groep in het Apenhuis. Tenminste, Jip was prominent aanwezig. Inmiddels is hij als gevolg van een ongeval overleden, zo meldt de laatste alinea van het artikel plotsklaps in mineur. En voorin 'Artis' lazen we ook al dat ijsbeer Nanouk op 15 april aan een chronische nierontsteking is overleden. Dat is het verschil tussen kooi en papier: een dood dier wordt geruisloos uit zijn onderkomen verwijderd, voordat de volgende stroom bezoekers voorbijtrekt. In een papieren dierentuin is er ruimte voor een typisch menselijk afscheid: een heus in memoham. Als Nanouk zich tijdens haar verblijf in het ijsberenhuis bewust was geweest van zoveel humane medelievendheid, had ze zeker een abonnement op Artis genomen, (MT)

I I I I

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's

VU Magazine 1996 - pagina 358

Bekijk de hele uitgave van maandag 1 januari 1996

VU-Magazine | 568 Pagina's