VU Magazine 1996 - pagina 292

Mot in het meteorenwereidje

De werkgroep meteoren van de Nederlandse Vereniging voor Weer- en Sterrenkunde (NVWS), over de grens Dutch Meteor Section (DMS) geheten, bestaat dit jaar een halve eeuw. Eind september houdt de werkgroep een driedaagse internationale manifestatie in Apeldoorn. Alle reden tot vreugde, zo lijkt het, maar er zit wel een bijsmaak aan het feestje van de meteorentuurders. In 1979 vond een scheuring plaats in de werkgroep. De club die zich afscheidde noemde zich Dutch Meteor Society, en sindsdien telt ons land twee DMs'sen. Tussen beide clubs is het nooit meer goed gekomen. En ook in september is geen verzoenend gebaar te verwachten. Wat de Nvws-werkgroep betreft ligt dat - niet verrassend - aan de tegenpartij, en hun voorzitter in het bijzonder. "Ik heb geen contact met hem", zegt wetenschapspublicist Ben Apeldoorn, sinds vele jaren actief lid van de NVWSwerkgroep. Vanwaar al die haat en nijdl "Die meneer is lang geleden met veel heisa weggegaan en uit frustratie heeft hij een eigen club opgericht. Hij zet mensen tegen onze werkgroep op, vindt dat hij professioneel is en wij amateurs. Het is een actieve hobbyist, dat wel. Een harde werker." Hoe werkt dit alles door in de huidige activiteiten^ "Er gebeurt veel dubbel. Enkele jaren geleden was er een grote expeditie naar Zuid-Frankrijk. Onze groep had er

WCS JULI - AUGUSTUS Ig

twee waarnemingsstations, zij drie. We hebben ontzettend veel meteoren simultaan gefotografeerd, maar die DMSvoorzitter heeft zijn leden, die vaak nog heel jong zijn, verboden hun negatieven aan ons ter beschikking te stellen. Beetje kinderachtig." Welke club is de grootste^ "Geen idee. Wij hebben zo'n vijftig leden, en zij denk ik ook. Het is eigenlijk te belachelijk voor woorden; het zijn twee minieme clubjes. Maar er is maar één meneer die de concurrent, zoals hij het noemt, het licht in de ogen niet gunt." Het probleem wordt pas opgelost als die meneer weg isl "Ja, als ie overreden wordt ofzo. In Rotterdam is ie leraar, geloof ik, en uit zijn leerlingenbestand recruteert hij mensen die tegen ons worden opgezet. Zo heeft ie een soort rechts-extremistische club om zich heen verzameld van een man of vijf, zes. Als door leden van onze werkgroep ergens een artikel wordt geschreven, dan zitten zij als een bok op de haverkist om daar onmiddelijk kritiek op te gaan leveren. Af en toe heb ik moeite mijn lach in te houden." Het zit wel diep. "Eigenlijk wel. Het is een clubje corpsballen dat het erg leuk vindt te laten zien dat zij wetenschappelijk bezig zijn en wij niet. Maar we doen beide precies hetzelfde werk. Wij hebben plezier in onze hobby en daar blijft het bij. De jongelingen in die andere club weten niet eens hoe die haat en nijd is

ontstaan. Die zien alleen maar zo'n arme leraar die in z'n eentje een club overeind houdt." Die 'arme leraar' heet Hans Betlem. Hij zegt niet eens te willen weten hoe de Nvws-werkgroep over hem denkt. "Ik wil u alles vertellen over onze activiteiten, maar ik heb geen zin zeventien jaar oude vuile was buiten te hangen." "Als team hebben we tegen elkaar gezegd: er gaat een streep onder het verleden. Al zeventien jaar doen we het nu uitstekend. We hebben een aantal doorbraken geforceerd die we in juli op een congres van de Internationale Astronomische Unie zullen presenteren." "Het zal me een zorg zijn wat ze van ons zeggen. Het is duidelijk dat het ons meer voor de wind gaat dan hen. Ik denk dat jaloezie en afgunst hier een rol spelen. Ik doe niet mee aan ordinaire scheldpartijen. Dat zou ons een slechte naam bezorgen bij de sponsors en instellingen waar we mee samenwerken." Komt het ooit nog goed tussen u beidenl "Ik weet het niet. Ik hoop het. Ik zou willen zeggen: laat ze zich bij ons aansluiten. Die uitnodiging is in het verleden al vaker uitgegaan. Maar ja, gezien de huidige verhoudingen in de verschillende activiteiten zeg ik: Albert Heijn vraagt de kruidenier op de hoek ook niet of die wil samenwerken." En in dit geval bent u Albert Heijnl "Dat zou ik wel denken, ja." (MT)

Ijslolly "Onze universiteiten worden door Ritzen gedwongen op commerciële basis onderzoeksopdrachten binnen te slepen van bedrijven en instellingen. Meestal leidt dat tot open-deuruitkomsten als het frappante onderzoeksresultaat dat 73 procent van alle jongeren tussen 12 en 17 jaar meer van een ijslolly houdt dan van een boterham met kaas en dat de plattelandsbevolking vijf maal minder naar klassieke concerten luistert dan de bewoners van de grote steden. Voor dat soort geneuzel zijn de universiteiten niet uitgevonden, want zij dienen zoals hun naam al zegt universele (wetmatige en algemeen geldige) kennis na te jagen." Columnist E.D. Dekker in Algemeen Dagblad, 31 mei.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen