VU Magazine 1996 - pagina 34

De Taaltuin

OP DE PLANK Henk G. Geeitsema, 'Om de humaniteit: christelijk geloof in gesprek met de moderne cultuur over wetenschap en filosofie', Kok Kampen, f. 29,50 De auteur probeert vanuit een christelijk uitgangspunt over de spanning tussen geloof en wetenschap na te denken. Hij is van mening dat die spanning voor een deel een oorzaak vindt in het feit dat de grenzen van de wetenschap niet in acht worden genomen. De vragen waarop het geloof een antwoord probeert te geven, vindt Geertsema, dreigen daardoor buiten beeld te raken. Anderzijds bestaat het gevaar dat het geloof zich vastklampt aan antwoorden op vragen die eerder tot de competentie van de wetenschap dan tot die van het geloof behoren. Geertsema wil vanuit zijn christelijk geloof bemiddelen in een eeuwenoude twist. lan Stewart, 'Waar zijn de getalleni De onechte wereld van de wiskunde', Contact, f. 29,90. De auteur vergast de lezer op een rondleiding in de wiskundige wereld. Hij probeert de lezer te leren kijken met wiskundige ogen. Die wereld ziet er voor de niet-ingewijde vreemd en bizar uit. In de wiskunde wordt vooral met symbolische tekens en namen gewerkt, maar die symbolen hebben voor de wiskundige een hoog realiteitsgehalte. Volgens Stewart bestaat de wiskundige wereld echt, zeker voor wie erin vertoeft. En niet ondanks maar dankzij haar eigenaardigheden heeft de wiskunde de mensheid veel van de diepste inzichten in de omringende wereld geleverd.

GEHOORD:

GEZIEN:

"De probletiek dat je op een x-moment moet zeggen: dit is castrofaal." (Een zeer gehaaste Schiedamse wethouder over het verzakken van wegdek in zijn gemeente, geïnterviewd door Radio Rijnmond.)

En nog een van dezelfde omroep. Een Amsterdamse seksclub krijgt als eerste het 'gewone' rode vignet van 'Erotikeur' naast de voordeur geschroefd. De trotse eigenares krijgt de vraag voorgelegd of zij nu gaat streven naar het nog waardevollere zilveren of gouden vignet. Haar antwoord: "Daar gaan we de komende tijd hard aan trekken."

"Kistkalveren, ja, daar kan ik me al<tiematig iets bij voorstellen. Maar wat heeft öns bedrijf nou helemaal met vlees te maken?" (De directeur van een Amstelveense vleeswarenfabriek, geïnterviewd door Radio Noord-Holland, na een aanslag op zijn bedrijf door een vegetarische aktiegroep.)

De Flevolandse radio-omroep tenslotte beschikt over een weerman die het zorgen-voor-syndroom nog weet te overtreffen met: "Bijzondere klimatologische omstandigheden wisten in de namiddag zorg te dragen voor grote hagelstenen."

Ook uit de vleessector: "Over nu naar de veemarkt in Hoorn, waar koeien en varkens met handjeklap van eigenaar verwisselen." (Radio Noord-Holland.)

Over 'zorgen voor' gesproken: "Salmonella zorgt in tehuis voor drie doden", blijkens een kop in Het Parool. Was er nou werkelijk geen personeels- of familielid te vinden die deze dodewake kon overnemen? "De gretig met Feyenoord overeengekomen Arie Haan"... (Een sportverslaggever van de Volkskrant over de nieuwe trainer van de Rotterdamse voetbalclub.) "'t Lekkerste vlees van de allerbeste boeren." (Op een vrachtwagen van een groothandel in vlees uit het Drenthse Gieten.)

D. PRINSEN

EPIC-Jan Tulninga

Berlijn, Weihnachtplatz Voor het eerst in Berlijn en diep onder de indruk. Dit is het jaar van het grote herdenken geweest. Waar kan ik dat beter voelen dan hier in deze oude Pruisische hoofdstad. Decemberkou en onvoorstelbare grauwheid om me heen. Die grauwheid is zichtbaar Oostduits, maar mentaal even sterk aanwezig in de Westduitse protserigheid. Bovenal is deze stad één groot koud museum van fascistische kolossen en prullaria. Maar ook een fascinerend laboratorium voor een botsing tussen twee werelden. Neem de Kerstmarkt op de Kurfürstendam en daarnaast die op Unter den Linden. Overal dezelfde glühwein en sieraden, maar toch een totaal andere sfeer. Opdringerigheid tegenover gelatenheid. Zelfs de muziek lijkt ervan doortrokken: hier een discodreun, daar een blaasorkest. Ik vlucht weg uit de glitter van de winkelgalerij vol wattensneeuw op zoek naar houvast. De stad lijkt één grote bouwput met daartussendoor stukken muur als relikwie. Daar waar de trams nog rijden is het rustiger: dit was ooit de DDR, het straalt je uit de straten tegemoet. Ondanks de kogelgaten WETENSCHAP,

CULTUUR

(S) SAMENLEVING

32

in de muren raak je er ontspannen - het westers tempo glijdt van je af. Steeds meer intellectuelen willen hier wonen en veel 'Ossies' zijn teleurgesteld teruggekeerd. Wat me in deze stad aangrijpt is de fysieke voelbaarheid van Europa's meest recente fascistische trauma's. Van Checkpoint Charlie tot de synagoge van de Kristallnacht. Maar ook voel ik een andere spanning nu vijftig jaar na de oorlog - waar voel ik me nu beter thuis: bij de glitter van de Westduitse lieveling Linda de Mol of bij de directheid van Oostduitslands trots Wolf Biermannl Op één avond bezoek ik zowel een cabaretvoorstelling in Oost als in West: opnieuw soberheid versus overdaad. Berlijn, straks weer het centrum van Europa, zal me blijven boeien. Deze eerste, koude confrontatie met zoveel tastbare hoogte- en dieptepunten van de twintigste eeuw, bracht mij vooral verwarring. De donkere winteravonden kan ik verder mijmeren over die gespletenheid tussen glitter en grauw. Berlijn was voor mij een film met een moraal: we kunnen ook leren van de geschiedenis! Mijn goede voornemens kent u nu.

- JANUARI/FEBRUARI

1996

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen