VU Magazine 1997 - pagina 114

"Ah!", riep de zestiende-eeuwse edelman wiens wangen door een lans werden doorboord. Zijn stoïcisme werd geroemd, bovendien was er het besef dat God het zo had gewild.

Mark Traa

De dokter kon zijn gloeiende ijzers tevoorschijn halen.

Tanden Geen pijnstilling voorhanden, wat doe je dan? Pijn die niet kan worden verzacht, moet worden bekort. Zo was het in elk geval nog toen Robert Liston leefde, arts in het Engeland van 1840. Die Liston legde zijn eer in het razendsnel afzagen van ledematen. Een beenamputatie speelde hij klaar in tweëeneenhalve minuut. Daarbij had hij eens een patiënt per abuis van zijn edele delen ontdaan. De castratie was een slip of the blade, een ongelukje nietwaar, maar een volgende keer maakte Liston het écht bont. Weer een onverdoofd been onder de tanden van de zaag, en ineens ook drie vingers van de operatie-assistent. En de jas van een toeschouwer aan stukken. De patiënt overleed alsnog, later, en ook de assistent zou bezwijken aan een infectie. De toeschouwer had toen al het loodje gelegd, hij was zich doodgeschrokken van het tafereel. Eén operatie, drie doden,- anderhalve eeuw later zou het Liston een vermelding opleveren in een boek over medische catastrofes.

34

wcs

MAART/APRIL

1997

op elkaar

Een medische catastrofe, dat is pijn eigenlijk altijd geweest. Terwijl de geneeskunde voor de ene na de andere kwaal een remedie vond, moest het meest gevreesde symptoom, die vreselijke pijn, maar wachten. Wachten totdat onmogelijke vragen een antwoord hadden gekregen. Heeft pijn nut? Is pijn een straf van God? De lijders roken uiteindelijk verlossing in ether en chloroform, maar toen was het al halverwege de negentiende eeuw en was er al èrg veel leed geschied.

En waaróm toch? Hebben mensen soms pijn verdiend? De meeste religies zeggen ja: wie zonden begaat zal moeten lijden, en pijn lijden is lijden in optima forma. God beproeft de gelovigheid van de gelovige en wie de beproeving doorstaat, is dichterbij God gekomen. Pijn komt van poena, Latijn voor straf. Pijn is de megafoon van God, betoogde CS. Lewis: "God fluistert in ons genot, spreekt in ons geweten maar schreeuwt in onze pijnen". Wie zich te zeer verzet tegen pijn, verzet zich dus ook een beetje tegen God.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen