VU Magazine 1997 - pagina 265
nieuwe natuur verschijnen sterk bepalend zijn voor de ontwikkelingen daarna, richten zij zich op de eerste stadia na het vertrek van de boer en op de successie van de soorten, die erop volgt. In hun visie is het goed denkbaar dat planten als de brandnetel of de akkerdistel, die vaak als eerste opschieten op verlaten landbouwgronden, een barrière vormen voor soorten die
natuurontwikkelaars liever op hun nieuw verworven bezit zien verschijnen. Wanneer dergelijke soorten eenmaal wortel hebben geschoten, zijn zij moeilijk weg te krijgen. Behoren brandnetels en akkerdistels dan tot de minder gewenste vormen van natuur? Van der Putten: "Nee, het gaat om processen die we willen sturen en wanneer je de successie van soorten begrijpt lukt dat beter. Ons doel is de
natuur voor zichzelf te laten zorgen, zodat we niet voortdurend hoeven te tuinieren. Wanneer we de natuur een goede start geven, dan kan die een min of ineer gesloten systeem vormen en zichzelf bedruipen. We hopen zo ook te voorkomen dat meststoffen en landbouwgiffen doorsijpelen naar het grondwater." De kennis over dergelijke zichzelf in standhoudende systemen is bij het puur
wcs
JULI/AUGUSTUS
1997
41
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 1 januari 1997
VU-Magazine | 434 Pagina's