Het beroep op het volksgewetern - pagina 14

10 zonen aan Frankrijk's adelaar drinken

zijner eigen

hooger vlucht

met, te

zou slaan

zij

n wieken over

opdat

hij

arme Duitschland

uit

liet

,

wie waren toen nationaal in Duitschen zin

,

nen van het llhijnverbond spreken

't

de man-

,

hun

of Schill en Stein, die, door

,

het volksgew eten, in Leipzig's bloedbad dien fieren

tot

adelaar den kop hebben verplet?

Mag

meenen, dat door deze vluchtige herinnering, het be-

ik

wijs, aan onze kleine minderheid ontleend, wel iets in kracht

kon verloren hebben door anderen

kan

zijn

ontvalt

draagt ?

meerderheid

men

zal

,

echten

factie

stempel,

Nationaal

uw

te

Of

.

.

.

ver

hem nu

niets zich

stoort,

waar

beslissen, die

zich zelf

haar, wie

zeg

mij,

zijn

al

uwe

flink

dat hart,

gij

zoo

oorsprong dankt.

moeilijk

schatting diep

met hem,

zijn

en ferm

om hem gij

van

beweert, dat choor,

juist

als hij

Geen

zelf te

hem hij

dat hij

Zijn er dan geen' teedere

die ge kunt oproepen.

beslist.

aan

er dan geen gangen naar

zingen die anderen in

zijn

toon ons dan

een held achten, nu

roeping ligt? in wat

is?

tusschen u en ons?

vraag

die

zoo

zijn

wegen naar

geworden hij

op

juist

nieuwe wegen, waar

zelf ontzonk,

,

te richten

hem ophebben,

—

welke groep of

,

vervalscht zijn,

maar anderen

een man, nu

juist

men

beeld der natie

de echtheid van het zegelmerk

afgedoold,

is

zal

de stem des volks dan hier geen

antwoord

het

dat geweten, geen

of op

welke richting

.

ge er eenen vindt, die naar

als

zoo machtig met

jeugd

!

hoe dan

zijn,

zou

ernst,

gezonken, die

zijn

die voor

,

—

maar

,

ongeschonden

het

die

adelbrief'echt, de ónze

den zegelring In

té na-

zoo niet elke toetssteen ter keuring van

beweert het niet? Zoo

zijn?

,

der natie zeer anti-nationaal

langer loochenen

niet

ons-

stemme Gods kan Zal

daarbij een bedenking op

rijst

voorgeworpen.

te zien

dat de

feit

vragen:

den

toch

dan dat ik ze niet liever zelve uitspreek, dan ze mij

tuurlijk,

Het

,

lieflijke

doen

eischt,

aan zich

nu

eerst

banden met beelden der

Spreekt dan de herinnering van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen