Tractaat van de reformatie der Kerken - pagina 140

;

^^^ ^ VALSCHE KERK OPKOMT.

114 deformatie er bij

bij

valsche kerken,

om

een satanische c on-

de deformatie slechts dienst deed,

wie

traformatie Van

ten einde liep; en tusschen de

in

het leven te roepen.

kerk

valsche

deze

beleden

onze

vaderen

„dat

haar

zij

en hare ordonnantiën meer macht en autoriteit toeschrijft dan den Woorde Gods en zich aan het juk Christi niet wil onderwerpen dat de sacramenten niet naar den Woorde Christi bedient, maar zij daaraan toe of afdoet, gelijk als het haar goed dunkt; dat zij zich grondt meer op de menschen dan op Christus; en vervolgt degenen die heiliglijk leven naar den Woorde Gods en die haar bestraffen ;

van hare gebreken, gierigheid en afgoderijen." Intusschen heeft ook deze valsche kerk hare onderscheidene graden. Gelijk een bezetene door één, maar ook door een millioen demonen kan bezet zijn, zoo kan ook een kerk door groote of min-

van Satan worden omgeleid. En evenzoo, gelijk er voor wie nog naar Jezus geroepen werd, en die Jezus op dat gebed van hun demonen verloste, zoo kunnen er kerken zijn, die ten deele en tijdelijk instrumenten van den Satan waren geworden, en die de Heere toch weer op het ootmoedig gebed van Satans inwerking vrijmaakt. Men zij dus ook op dit punt tegen overijld oordeelen op zijn hoede. Ongetwijfeld lag de kerk van Christus, in de dagen toen Luther optrad, schier geheel in banden van den Satan gebonden, en toen Rome het bloed van Gods heiligen dronk, was er zeer stellig een anti-christelijke macht in haar kerkorganisme gevaren. Het zou laf en ongeestelijk zijn, dit niet te durven uitspreken. Of daarentegen d e Roomsche kerken als zoodanig derwijs geheel en duurzaam van den Heiligen Geest verlaten zijn, dat de Paus de antichrist zou zijn, is een vraag, die wel in 1603 door de Fransche kerken op haar synode in bevestigenden zin is beantwoord, maar zonder dat de gereformeerde kerken van hier en elders dit artikel, hoezeer er kennisse van dragende, te Dordrecht in haar belijdenis overnamen. dere

listigheid

bezetenen

waren,

Onze vaderen dorsten

blijkbaar deze absolute uitspraak, hoezeer er

toe overhellende, niet geheel aan, en gingen integendeel voort

Romes kerken toegedienden Doop,

ook den

in

geldend Sacrament te erkennen en overmits nu het Sacrament niets is zonder de werking der genade, zoo beleden ze derhalve, dat ook in deze geheel ontaarde kerken nog genade als

des Heeren werkende was.

Leggen zooverre kerk,

we

oordeel onzer vaderen neder, dan volgt wel gedeeltelijk v e r v a 1 s c h t e en in valsche kerken gezien zijn, maar de absoluut-valsche i. de voltooide openbaring van de kerk, waarin Satan

dat

hieruit,

d.

er

ons

bij

dusver

dit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen