De Drie Formulieren van Eenigheid - pagina 91

!

HOOFDST.

van

verklaring

tot

En

straffen.

maakt ken),

dit

VAN

1.

VERKIEZINGE EN VERWEKPINGE.

JJ£

gerechtigheid,

zijne

verdoemen en eeuwiglijk

te

eenen Auteur van de zonde, (hetwelk Godslasterlijk

tot

maar

Hem

stelt

den-

te

is

eenen verschrikkelijken, onberispelijken en recht-

tot

Wreker van

vaardigen Richter en

te

hetwelk God geenszins

het besluit der verw^erping,

is

73

XVI. Die het levendig geloof

dezelve.

vertrouwen des

of het zeker

in Christus

van de kinderlijke ge-

harten, den vrede der conscientie, de betrachting

hoorzaamheid, den roem in God door Christus, in zich nog niet krach tiglijk

God

gevoelen, en nochtans de middelen gebruiken, door w^elke

moeten niet mismoedig

heeft deze dingen in ons te werken, die

wanneer

van de verwerping hooren gewagen,

zij

maar

de verworpenen rekenen, voortgaan, naar den

tijd

noch

vlijtig

van overvloediger genade vuriglijk verlangen, en

Veel min behoo-

met eerbiedinge en ootmoedigheid verwachten.

dezelve

onder

zichzelven

waarnemen der middelen

het

in

beloofd

worden,

ren voor deze leer van de verwerping verschrikt te worden degenen, die

God

ernstiglijk begeeren zich tot

der godzaligheid en des geloofs

wel

Maar

ken.

deze leer

is

Christus den Zaligmaker

met recht

God

met ernst

zich

zij

des

tot

beloofd

dengenen,

vleesches

geheel

ture,

zijn,

God

en

hebben overgegeven,

Woord moeten oordeelen,

uit zijn

kracht van het genadeverbond,

ouderen begrepen

die,

niet bekeeren.

XVII. Nademaal wij van den wil Gods

uit

Hij de

zorgvuldigheden

der

zichzelven

hetwelk getuigt dat de kinderen der geloovigen heilig

maar

als zij

dat

heeft,

weg

den

in

kunnen komen

niet

schrikkelijk

God

behagen ea

alleen te

nochtans

het gekraakte riet niet zal verbre-

en

achtende,

niet

der wereld en den wellusten

zoo lang

nog

ver

zoo

nitbbisschen

zal

niet

vlasiviek

Hem

worden, en

te

Gemerkt, de barmhartige

wilden.

rockende

bekeeren,

te

van het lichaam des doods verlost

niet van

zijn,

hetwelk

in

zij

na-

met hunne

godzalige ouders niet twijfelen aan

zoo moeten de

de verkiezing en zaligheid hunner kinderen, welke God in hunne kindschheid uit dit leven

wegneemt (Gen. 17:

7

;

Hand.

3

:

39

;

1

Kor.

7

:

14).

XVIII. Tegen degenen, die over deze genade der onverdiende verkiezinge en strengheid der rechtvaardige verwerping murmureeren, stellen wij deze spreuke des Apostels: 9

:

20)

o

Mensch, wie

zijt

met het mijne wat

ik

wil?

(Matth 20

:

die

gij,

en deze van onzen Zaligmaker:

tegen

God antwoordt ! (Rom*

Is het mij niet geoorloofd

15).

Wij

daarentegen,

borgenheden met eene godvruchtige eerbiedinge aanbiddende, roepen

den Apostel

Hoe Want

:

o

te

doen

ver-

deze uit

met

Diepte des rijkdams, beide der tvijsheid en der kennisse Gods

ondoarzoekelijk

zijn

zijne

oordeelen,

hoe

onnaspeurlijk

wie heeft den zin des Heer en gekend, of wie

is

zijn

zijn

zijne

wegen

raadsman geweest?

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen