Tractaat van de reformatie der kerken - pagina 26

WAAROM NU EEN EIGEN

12

INRICHTING.

Ze was toevertrouwd aan een enkelen

karakter.

nomen nog aan enkele familiën, en vleeschelijke

aanhoorigheid

tot

s t

a m, strenger ee-

niet geestelijke voorkeur,

maar

deze familie of dezen stam gaf recht

op ordening. Daarentegen, na uitsterving van het apostolaat, w ere Idkerk geworden, legt de kerk deze nationale beperktheid af, vertoont zuiverder dan dusver haar geestelijk gelaat, en kan dus ook haar diensten niet langer binden aan afstamming en gemeenschap des

bloeds. Hieruit ontstaat vanzelf en gelijdelijk voor de kerk de drang

eigene organisatie.

Onder

volks organisme zelfwas

Israël

behoefde

destijds tevens

dit niet,

tot

want het

de organisatie der kerk.

Volk en kerk was één, gelijk het nog onvoldragen, ongeboren wicht nog één is met den moederschoot, waarin het gekoesterd wordt en rust.

Met het wegvallen van Israël daarentegen en het vervallen van zijn geheel eenige beteekenis voor de kerk wordt dit geheel anders. Niet bestemd den,

om

een Griekschc of Egyptische of Romeinsche kerk te worte groeien als we reld ke rk kan de kerk van Chris-

maar om op

tus voor haar verlies

van de organische kracht die in Israëls volksbestaan school, geen vergoeding vinden door zich te klemmen in de

banden van Griekenland of Syrië, Egypte of het RomeinVeeleer moet ze, om haar roeping te kunnen vervullen, tegen het gevaar van zulk een opsluiting in een onnatuurlijk keurslijf op haar hoede zijn, en voor haar zelfstandigheid waken. Dit nu kan ze alleen door organisatie op eigen fundament, onafhankelijk van de organisatie der volkeren. Israël was op de kerk aangelegd, voor de kerk geschapen, en uit dien hoofde kon Israëls volksbestaan een passenden vorm opleveren voor het kerkelijk leven in zijn voorbereidenden toestand. Maar dit was bij Israël geheel exceptioneel. Bij andere volken gaat dit niet door. Geen enkel ander volk is op de kerk in dien zin aangelegd noch in die volstrekte ordineering voor de kerk gpschapen. Onnatuurlijk, niet passend en met den aard der zaak in strijd zou dus elk pogen zijn, om een ander volksorganisme aan de kerk, als voor haar bestemd, te willen opdringen. Ze heeft ^i^^w keuze maar moet zich zelve organiseeren. Niet op een wijs als Israël georganiseerd was, noch ook als copie van het model der volksorganismen, maar naar eigen aard, overeenkomstig den eisch van haar eigen leven. Eerst zoo komt de groot e verborgenheid waarvan de heilige apostel Paulus gewaagt, tot nationale

sche

rijk.

haar recht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen