Ijzer en leem - pagina 26

24 onder veel wilde ranken verscholen, de kiem der zuivere

lijdeins zat,

waarheid nog altoos

want Gods Woord heette nog

in,

men

aan de groote machtige mysteriën tornde

altoos heilig en

Wat

niet.

ware dus vervorming en hervorming van binnen

gaat,

mogelijk

met

Maar

geweest.

waaraan

aan

de

komen, heette

vermenging

dit gold als het

En

Met het

dier eenheid

moest

pauslijk kerkverband stond of viel

nu onze vaderen

terwijl

Alles

destijds revolutie.

Voor de bewaring

eenheid.

desnoods Izaak geofferd. het Godsrijk.

altoos

Organisatie,

Voor Koning Jezus tegen den paus, en voor Gods

legen de Bulle op te

maar

hing

punt aan-

nog

geraakt mocht, het onschendbare, waarin de

niet

Majesteit school.

Woord

met de

Want

met des Pausen macht.

de Hiërarchie,

heilige

alzoo stond het

niet

dit

uit

systeem van valsche

dit

voegen hebben gelicht, en met den eisch: ,Een

uit zijn

Organisatie overeenkomstig de Belijdenis"

!

moedig

zijn

doorgebroken,

waart thans te middernacht die oude Roomsche geest weer in onze eigene kerken rond, en kunt ge hedendaags van de lippen van zich

noemende Protestantsche leeraren de onschendbaarheid der Synodale hierachie

met volmaakt

waarmee

de

's

beweringen hooi-en bepleiten,

dezelfde

en

Sadoleten

Canisiussen

eertijds

stonden

pal

als

voor

pausen hiërarchie.

Maar

nog vreet de derde kanker

dieper

dat

gitimisme,

doodende

werking gevoelen

Hieraan,

M.

Waaraan

doet.

die

van het Le-

zijn

alle energie

herkent

ge

dit gif ?

mensch zich vermeet, om Gods verborgen

dat een

H.,

in,

gereformeerde kringen

in

tot zelfs

wil voor zijn geopenimarden wil insteê te schuiven. Schriklijke dwadie

ling,

en

ten

onder

is

zondigen

Welnu,

!

kop

zijn,

weer op, en praat u aan, „dat de

het anders worden moet, het wel anders

hebben af dat,

te blijven,

lied

en wat

is, stil

maken

;

,dat zal";

God „dat

moeten laten doorwerken",

„wat er ook voor toestand geboren worde, het een mensch op vrome

Het oude liedeken dien

der gruw-

slib

datzelfde Legitimisme steekt

dan God ze gewild heeft"

niet toekomt, iets te bestaan tegen

haar

hun antinominiaansch

der eerbaarheid heeft oragerukt,

,Heere 'Heei-e"! in het

van

toch niet anders

als

wij er

want

roepen

den

thans

dingen zelf,

het

Hatteniisten en

der

alle stutten

slotte

zonden verzonken

baarste

ook

dagen

de

in

gebroedsel

grond

door

's

Heeren wil". Zoo zingt de Sirene

tonen en ze verrukt en verleidt er de zielen meê.

alsof de dief tot dief gepraedestineerd ware, en op

Gods

wil

tot

dieverij

geroepen.

Een

schriklijke

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen