Contra-memorie in zake het Amsterdamsch conflict - pagina 56

54

§

16.

HEÏ BEHEERSPLAN VAN

DE..

VAN KONKEL.

broederen die in dat jaar de meerderheid in den Kerkeraad maar wie gevoelt niet, dat deze wijze om het onderstelde misdrijf, dat Dr. Van Konkel c, s. in 1875 begingen op rekening der thans geschorsten te schniven, geen oogenblik voor toetsing aan de eischen der zedelijkheid bestaan kan. Immers deze, thans als zoo diep schuldig geqnalificeerde bepalingen van 1875 zijn achtereenvolgens, met belofte van trouwe en stipte naleving eigenhandig onderteekend door de navolgende leden van het Classicaal Bestuur Ds. B. J. Adriani op 10 April 1879, Dr. G. .J. Vos Az. op 9 December 1875, Ds. N. H. de Graaf op 13 Mei 1880, H.Höveker op 10 April 1879; en hoe zou men nu mogen aannemen, dat deze zelfde heeren, als leden van het Classicaal Bestuur aan iemand als schuld zouden kunnen toerekenen, het ?? /e?- wijzigen van bepalingen die ze zelven plechtig met hun eigen handteekening beloofd hebben fe zullen naleven. Hoe kan het Classicaal Bestuur het ?i/e?-wijzigen aan de geschorste Kerkeraadsleden als schuld aanwrijven wanneer bijna alle leden van het Classicaal Bestuur tevens leden van den Kerkeraad zijn, en toch nimmer zelven een voorstel tot wijziging indienden? En bovendien, hoe wil men ooit het beginsel in rechten opzetten, dat het >*/(!e/-indienen van voorstellen tot wijziging van min goede bepalingen elk lid van een vergadering schuldig stelt aan het kwaad, dat in deze bepalingen inzit'? Over de meerdere of mindere deugdelijkheid der in 1875 op voorstel van Dr. Van Konkel gemaakte bepalingen, behoeft de Contra- Memorie zich dan ook niet uit te laten. Slechts even stipt ze enkele punten aan. Men leest namelijk in de Classicale Memorie op blz. 10

heden

der

vormden"

^)

;

,

,

:

,

,

:

„De Kerkeraad decreteerde in 1875 allereerst: „„De bevoegdheid van den Algemeenen Kerkeraad in deze spruit voort uit de beslissing der Stemgerechtigden der Gemeente 1 7 Maart 1869 gevallen; is ten allen tijde van de beslissing der Stemgerechtigden, als uitspraak doende in het hoogste ressort, afhankelijk; kan derhalve nooit of nimmer op eenig hooger of sub-intreerend KerBestuur overgaan, en is slechts geldig, zoolang de wettigheid van den Kerkeraad als zoodanig niet betwist wordt. Wordt deze betwist, dan kunnen krachtens deze bevoegdheid geen besluiten 'genomen of handelingen verricht worden, die den bestaanden toestand konden wijzigen, voor en aleer het verschil op wettige wijze is ten einde gebracht" ". „'t Behoeft geene aanwijzing, dat er door de Stemgerechtigden van 1869 geene bevoegdheid aan den Algemeenen Kerkeraad verleend werd immers slechts eontinuatie van de tot dusver gevoerde administratie dat de Stemgerechtigden, die in 1810 de bevoegdheid niet verleenden haar ook niet ontnemen konden, wijl de bevoegdheid daartoe voortsproot uit het reglementaire karakter van den Kerkeraad en het schrijven van het Amsterdamsche Burgerlijke Bestuur; — en dat een Kerkeraad nooit reglementair verbieden noch feitelijk verhinderen mag dat een Classicaal Bestuur, of welk Bestuur dan ook, zijn kelijk

;

;

—

,

1)

Zie

blz.

19,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen