Uit de diepte - pagina 630

624

roem onzer hope, maar, eens en alleen, om wat voor ons is gedaan door den Borg en Middelaar Jezus Christus, komende en stervende aan het kruis, die voleindigde al als zoodanig, gegeven was om te doen. En voorts, ten slotte: gelijk de oudsten in Israël, gelijk de oudsten van Hebron den doodslager op bet hart bonden, om toch binnen de poorte der vrijstad te blijven, zoo geldt ons het woord des Heilands »Gij in Mij en Ik in u; want zonder Mij kunt gy niets doen. Die in Mij niet bUjft, die is buitengeworpen, gelykerwijs de rank, en is verdord"; en de vermaning aan zijne apostelen: »Kinderkens! blijft in Hem"; dan zal het blijken, dat Jezus Christus geen dorre wortel is, waarvan de ranken verdwijnen uit gebrek aan sappen; maar dat wie in Hem blijven, veel vruchten dragen. Daarin ligt de kracht des nieuwen levens, de voorwaarde eener levende en blijmoedige hope, de zekerheid van onze volharding ten einde toe. Indien wij in Hem blijven, moge ons de wereld haten, vervolgen, en liegende alle kwaad van ons spreken, het zal onze schreden op het pad ten leven niet vertragen, en onze zielsrust en onze vreugde niet verstoren. Indien wij in Hem blijven, moge Gods heilige wet ons met het rechtvaardig oordeel dreigen, onze conscientie ons aanklagen van de vele gebreken en zwakheden, die ons nog, tegen onzen wil aankleven, onze Middelaar leeft en Hij behartigt onze belangen en spreekt geduriglijk ons ten goede: »Ik wil niet, dat deze in het verderf nederdale. Ik heb zijne verzoening gewrocht." Indien wri in Hem blijven, moge Satan woeden, en zijn vurige pijlen tegen ons tewerkstellen, wij betrouwen onze zaken aan Gods machtige hand. Tot hem zal Hij zeggen: »Deze is bet, dien Ik verkies"; en tot onze ziel: »Ik ben uw heil! Vreest niet, gij klein kuddeke; het is mijns, het is mijns Vaders welbehagen, ulieden het Koninkrijk te geven."

de wereld bet werk, dat

in

Hem,

:

Dan

zal de dood ons niet verschrikken, Al zinken onze laatste blikken, Nog op verderf terneer. De grond, waarop ik eeuwig bouw, Ligt niet in mij, ligt in Gods trouw. En daar alleen op, sterf ik. Heer!

Dat zal ons, geliefden de ongestoorde ruste geven, waarvan de vrijsteden in Israël slechts teekenen en voorsmaak gaven. Daar is alle strijd gestreden, alle angst en benauwdheid achter ons; daar zijn alle vijanden buitengeworpen en alle gevaren van struikelen en vallen en afwijken voor altijd voorbij. Amen! !

Lofzang van Zacharias,

4, 5.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen