Uit de diepte - pagina 91

85 steeds scbrikkelijker het lijden, steeds banger de nood veertig jaar ongeveer scheen het voor een oogenblik, dat er redding zou dagen; maar ach, die opflikkerende hoop was in jammerlijke teleurstelling ondergegaan. Had het eene geslacht tot het andere, nog gedachtig aan Gods beloften, aan de vaderen gedaan, van verlossing gesprodienst,

van

Abrahams nakroost. Vóór

ken, voor het thans levende scheen dat woord niets meer dan een Maar o, het werd Jakobs nakomelingschap onder ijdele klank dit alles zoo bang. »En het geschiedde, na vele dezer dagen, als do koning van Egypte gestorven was, dat de kinderen !

schreeuwden over den dienst," die waarschijndoor den dood des konings, waardoor weer nieuwe praalgraven noodig waren, meer dan verdubbeld werd. De namelooze ellende en bange nood persten hun het angstig krijten en benauwde kermen uit de ziel. De nood was nu ten top gestegen er moest redding dagen, of Israël kwam om onder des onderdrukkers handen. Maar nu was dan ook de maat der ellende vol. Nu de tijd Gods om te redden gekomen, o, Het is zoo aandoenlijk schoon, hier te lezen: «-En God hoorde hun gekerm." Aan het zuchten der smart, aan het kermen der benauwdheid, dat nooit een oogenblik voor den Heere verborgen was geweest, stond nu een einde Waar het zoovele lange en bange jaren geschenen te komen. had, dat Hij zich verre gehouden had van de woorden huns brullens, daar zou Hij nu toonen, dat hun gekryt bij Hem in gedachtenis gekomen was. Aan de Egyptenaren, aan wier moedwil en willekeur zijn volk scheen overgegeven, zou de Heere het doen blijken, hoe Hij weet »op te staan om de verwachting der nooddruftigen, om het kermen der ellendigen, en in behoudenis te zetten dien Hij aanblaast". En nu, gelijk Israël in Egypte, zoo werd door alle tijden heen Gods kerk in de wereld verdrukt en vervolgd. Satan, de aartsvijand en tiran uwer zielen, heeft het van hare stichting in het paradijs tot den huldigen dag op den ondergang der kerk toegelegd. Altijd door zint hij, in zijn feilen haat en ontembare woede tegen Jezus' gemeente, op nieuwe middelen om zijn helsch plan, de uitroeiing van Gods volk, te bereiken. Evenals Farao neemt hij nu eens de proef met deze en dan met gene middelen, om te zekerder zijn doel ten uitvoer te brengen. Wie nog mocht gemeend hebben, dat Satan in onze, ook om hare verdraagzaamheid zoo hoog geroemde eeuw Gods kerk minder vijandig is dan in vroegere tijden, toen brandstapels en moordschavotten voor Jezus' belijders werden opgericht, kan zich dezer dagen van het tegendeel overtuigen. Ziet, alleen dan, als 's Heeren volk zich met de wereld gaat vermengen Israels zuchtten en lijk

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen