Dagen van goede boodschap - pagina 141

:;

IMMANUEL.

en

vrijwaart,

de Heei-e der heir scharen haar niet

,ydat

met den ban/' Mal. 4 Diep

zonk

volksleven

is

ons niet

1

33

sla

6.

:

weg; de krankheid van ons van alle zijden en op

Vaderland

meer

verbergen

te

;

verdiepingen en door alle openingen sloeg het verderf

alle

van ons volksleven uit. Haast zouden we wanhopen. Maar nog, o mijn Vaderland, bleef het „God met ons'' als randschrift om uw munt geslagen. En nu zie, weer breekt het Kerstfeest

heid

aan,

predikt.

u dien ,/God-met-ons"

dat

Eens was

Springaar, waaruit

uw

in zijn heerlijk-

uw

Hij de Bron, waaruit

heil,

de

volkskracht vloeide.

Hoor dan, wat het lied van Efrata ook u toevoegt: dat nóg die Bron er is,. dat nog die Springaar niet is afgesloten dat er nog in dien Immanuel vreugde voor de volken en grootheid ook voor Holland

Vertreden

.ligt

De wereld

aarde.

dikwijls

ze

de

ligt.

van

kerk

Christm

het

in

der

stof

spot met de gemeente des Heeren, zoo

Van

van een //Volbracht" op Golgotha roemt.

haar eere beroofd, in haar Sacramenten en teekenen ontwijd,

Gods Woord en

van

van de kennisse der waavheid

vreemd, schijnt ze der ontbinding nabij en gedoemd broederstrijd zichzelve te verteren. Haast zouden Is

geen

het

droom,

ver-

om

in

we vragen

dien het klein kuddeke nog van een

Gods", nog van een /gemeente Christi" droomt? Maar zie, in vreugde waakt ze op, nu het gekrijt haar uit de kribbe tegenklinkt van het Kind dat geboren is, om, naar ,/Volk

,

het woord der Engelen, „Koning over Davids. huis" te

Nog

leeft

Koning. eigen

haar Hoofd, nog

Weer komt

ongeloof haar

ze

de

zijn.

de verkoor-ne van Israels

zegenend tot haar,

Hij in

is

kribbe

der

al

drong het en

versmaadheid

's werelds vijandschap haar in den stal der vernedering terug en de van glans beroofde schittert weer, nu haar de „Zonne der gerechtigheid" bestraalt.

;

Zij het zoo dan ook uw ziel temoede. Geroepene des Heeren maar die, verdord en ingezonken, zijn levend roepen niet meer veinaamt. Ging weer een stroom der vergetelheid van uw God over u heen was door een kouden herfstnacht !

;

het uitspruitsel in

u

verstorven, moest ge het

u door anderen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen