Uit de diepte - pagina 52

46 matie ook. De geschiedboeken getuigen het. Dat is zelfs niet bij elke doorwerking des Heiligen Geestes ook in het hart van den eenling. Hetzij die eenling zich bevinde in de kringen der gi-over uitspattende of der fijn zich inbindende wereld hetzij hij geplaatst zij in een kring, waarin de eigengerechtigheid den toon aangeeft, al heeft deze zich misschien wel getooid met een Christelijk gewaad. Hoevelen weten er niet van meê te spreken, ook nu, wien het in den eigen kring van geslacht en familie en huisgezin soms zoo bang kan worden bij het zien van de klove, die er ontstaat tus•schen hen en de hen omgevenden En toch, mijne hoorders, in die tijden wordt de belofte vervuld j>Ik zal ze voeren in de woestijn." De Heere wil de zijnen dan alleen hebben; hebben voor zich; ze afzonderen van al wat met Hem meê heeft gedongen naar de genegenheid huns harten. In die afzondering en eenzaamheid, zelfs temidden van vaak drukke omgeving, zet Hij zich tot de stille verbondsonderhandeling met de zijnen. Daar zet Hij den arbeid voort, die in de krachtdadige roeping is begonnen. Daar stelt Hij voor oogen al de heerlijkheid van zijn huis. Daar herinnert en bevestigt Hij de beloften. Daar toont Hij den weg des vredes, die naar zijn vreêverbond is gebaand, en den heerlijken Middelaar in wien dat alles tot stand kwam, te mijden

,

;

!

:

waarvan

in het profetische

woord werd getuigd.

Mijne hoorders, kent gij dien stillen arbeid, dat opengaan van de schatkameren der hemelsche barmhartigheid, dat ontglanzen vergunt mij dit woord van al wat dusver als schitterend zich vertoonde aan uwen blik, opdat gij dat andere in zijn luister zoudt leeren zien? Is, in éen woord, van dat woestijnleven niet alleen de pijnlijke, maar ook de gezegende ervaring uw deel geworden? Gewis, dan kunnen er nog wel uren zijn, waarin de herinnering aan Egypte weer met ongekende kracht op u werkt; ook uren, waarin de woestijn u als ontmoedigd doet neerzitten maar als dan de blik maar weer gericht wordt op het land in het verschiet, dan vloeit er weer blijdschap en dank over de bemoeienissen met uwe ziele, van een ontfermend God, die u voert in de

—

—

;

woestijn.

IV. »Ik zal naar haar hart spreken." Dat woord bevestigt wat zeiden aangaande dat voeren naar de woestijn. Immers wordt hier gedoeld op goede, voortreffelijke woorden. Dat ziet niet op een inschieten van grimmige pijlen in het ontwij

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen