Uit de diepte - pagina 621

615

en een weinig verder vandaar, de spelonk van Machpela, waar hij Sara begroef, waar hijzelf ter ruste werd gelegd, en na hem vele van de kinderen, die God hena, naar zijn onveranderlijke beloften gegeven had; zuidwaarts ligt de weg, die naar de Doode Zee voert, waar eens Sodom lag en Oomorra, die God om hunne boosheid verdelgd had; de weg, waarop Abraham stond voor het aangezicht van den Engel des verbonds, om te bidden, zoo het met de gerechtigheid kon bestaan, die steden te sparen van verderf en ondergang; noordwaarts ligt Mizpa, de plaats, van waaruit Samuel Israël richtte, eer zij een koning hadden begeerd, die, gelijk bij de heidenen rondom, over hen regeeren zou. En boven dat alles, zoo vol van herinnering, zag Abraham de sterren, die hij tellen zou, en die hem ten teeken en ten waarborg zouden zijn van de vervulling van Gods belofte, dat zijn zaad ontelbaar zou zijn. Temidden van zulke overdenkingen, waartoe iedere omgeving in het land zoo ruimschoots gelegenheid geeft, wordt onze aandacht gestoord door een vreeselij k angstgeschrei, dat van uit het dal tot onze ooren doordringt. Wij richten onze oogen naar den weg van Berseba, vanwaar het ons tegenklinkt. In een wolk van stof zien wij iemand op vleugelvlugge voeten zich henensnelleu naar de poorten van Hebron. Wat hem zoo jagen doet, schijnt zijn oorzaak te hebben in een tweede, die hem van verre achternajaagt, gewapend met een ontbloot zwaard, waarmede hij zijn leven bedreigt. En zoo is het. Die eerste is een doodslager, de tweede een bloedverwant van den verslagene, die, naar de letter der wet, op den doodslager het recht heeft hem het leven te benemen. De eerste naakt de stadspoort, die gesloten is. Hy klopt, roept om opengedaan te worden, en een toevlucht te hij vinden tegen den bloedwreker, die achter hem is. De kleine hij dringt deur, die in de stadspoort is, wordt hem geopend erdoor, en ze wordt achter hem toegedaan. Intusschen is ook de bloedwreker genaderd. Ook hij klopt en roept, dat hem de schuldige zal worden overgeleverd, om hem te doen naar het recht, door den God Israels verleend. Hem wordt gelast te vertoeven, tot de oudsten der stad geoordeeld zullen hebben over deze zaak tusschen hem en zijn naaste. En terstond worden de zonen van Levi, de oudsten der stad, opgeroepen ter poorte, en de vluchteling voor hen gebracht, opdat hij zijne woorden voor hunne ooren spreken zou. En met een bewogen stem, die van de aandoening zijns harten schijnt te getuigen, vangt hij aan > Mannen broeders, vaders, knechten van den God Israels, ;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen