Het keerpunt in de jongste geschiedenis van kerk en staat - pagina 11

VOORREDE.

behoor

ik

IX

plichtsbetrachting der Besturen te eeren, en er mij naar te

de

gedragen, zoolang ik mij onder hun opzicht bevind.

Deze beginselen

Christus ontleend, en

De

gevolgd.

zijn

dan ook ten allen

tijde

door de ware martelaars

heden ten dage de Kerk in rep en roer brengt,

partij echter, die

tegenovergesteld gedrag geleid. Wij zwijgen van de leugen, door

een

heeft

aan Gods Woord, inzonderheid aan het voorbeeld vae

zijn

haar jaren lang gepredikt, alsof „de Synode" de hoogste wetgevende, recht-

macht

en besturende

sprekende

van

alsof

Christus,

zij,

is,

overleverde.

Christusverloochening

alsof

zich

zij

had gezet op den troon

met een souverein gezag bekleed, de Kerk aan de Wij hebben

thans

uitsluitend

het oog

op de ontelbare smaadwoorden, schandelijke voorstellingen, verguizende

waarmede de

schouwingen,

werden.

overladen

Kerkbestuurders

in

Als Kerkelijke waardigheidsdragers, als ambtenaars, als

dienaars Gods hadden

zij

aanspraak op

ontzag

liefde, eerbied,

het tegendeel van wie zich thans de beste Christenen noemen

voor

die

ting,

be-

deze hunne hoedanigheid

Kerkbestuur noodig was,

het

;

zelfs

deze

betaalden

ontvingen

zij

;

de schat-

slechts uit

welberekend eigenbelang. Alzoo overtrad men gedurig de geboden Gods.

Deze ongerechtigheid hangt samen met eene andere ongerechtigheid. Men achtte

Kerkbestuurders

den

gerechtigd,

zich

al

dat onrecht aan te doen,

omdat men hunne personen voor „goddeloozen", „ongeloovigen" gaande van het

dragers

feit,

gebroken hadden,

belijdenis

het

in

hield. Uit-

dat velen van hen met het Christendom der Kerkelijke

aangezicht

nam men

de vrijheid, hen Gelijk voor

slaan.

te

als Kerkelijke

ambts-

menigeen de Christelijke

bediening der Sacramenten geene waarde had, omdat de Bedienaar voor hen was,

geen geloovige voor

persoon

zijn

hebben;

alzoo

geen

was

de Kerkbestuurder verachtelijk, omdat

aan

deel

het

geestelijk

goed der Kerk scheen

te

het eigen oordeel over iemands geestelijken staat, of over iemands

prediking, vaak niet anders dan op praatjes gegrond,

waardeering van

der

niet

van maatschappelijke verhoudingen.

van eene redeneering

omdat N.N.

als

werd aldus

tot

maat-

iemands ambtelijke verrichtingen. Ik spreek nu

staf

ter,

hij

deze

:

Wat

zou

Burgemeester N.N.

liberaal in de politiek

is ?

De

men is

bijv.

moeten zeggen

een slecht Burgemees-

rechter Z.Z.

is

een

onrecht-

vaardig Rechter, omdat Z.Z. zich buigt voor Maria als moeder der genade

Gods? Hoe dwaas dan bestuurder of

is,

ook van

omdat

niet, te stellen

hij

in zijne

dat iemand een antichristelijk Kerk-

prediking naar de begrippen van een enkele,

velen, zich tegenover Christus stelt?

politieke denkwijze, ot godsdienstige belijdenis,

hem

zelven in strijd brengt

't

Kan

zijn,

dat iemands

of dogmatische beschouwing

met plichten eener andere betrekking, maar

die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen