Het werk van den Heiligen Geest - pagina 156

DE HEILIGE GEEST IN HET MYSTERIE DER "STJEESCHWORDING.

118

Van en

eenige voorstelling, alsof de erfzonde dus uitsluitend in het vleesch

zou

bloed

ziel

en alzoo uit het vleesch en bloed op en in onze

schuilen

overgaan, raag geen sprake wezen. Dit zijn altemaal voorstellingen, die

dwaling dienen verworpen.

als ergerlijke

Intusschen

nog

hiermee

is

punt aangegeven van de

één

slechts

waarlangs ons oog den gang der zonde heeft na te speuren ter nadere bepaling

stuiten

stellen,

van deze

lijn,

lijn,

en indien we,

;

nu ook het tweede punt pogen vast

te

op een belangrijk geschil tusschen de Roomsche kerk

wij

en ons.

Naar de toen die

nu

Roomsche kerk namelijk

voorstelling der

Adam

Hij

schiep,

Adam

eerst

mensch af was, ingezet

als

God

heeft

in

af,

voltooid en

alvorens ze »gerechtigheid'^ bezit, en dat nu deze oorspron-

is,

gerechtigheid

kelijke

Adam,

de »oorspronkelijke gerechtigheid".

Dit komt er dus op neer, dat eens menschen natuur gaaf,

volkomen

Almachtig,

afgeschapen en eerst daarna

een kleed of sieraad dezen mensch wordt omge-

als

hangen.

ónze

Gelijk

ook zonder kleed of sieraad af en voltooid

natuur

nu dat kleed of sieraad

met

eere

de

in

menschelijke

om

het uittreden

mogelijk te maken, zoo ook leert

Rome, dat de

in zichzelf voltooid en af was, eer ze

nog gerechtig-

wereld

natuur

van achteren slechts bijkomt,

er

heid bezat, en nu eerst daarna met gerechtigheid gekleed en gesierd

De Gereformeerden steeds

dat de »oorspronkelijke gerechtigheid" een onmisbaar be-

staande,

natuur

spronkelijke

maar

Adam

in

is.

daarentegen konden dit nimmer toegeven, maar hielden

standdeel van de menschelijke natuur lijke

en

is,

niet af

gerechtigheid

dat, toen hij

uitmaakt

zelv^e

dat dus de mensche-

;

was zonder deze gerechtigheid

niet

was, dat

iets

geschapen was,

zijn

bij

Adams

;

dat de oor-

natuur bijkwam,

menschelijke natuur, als onmiddellijke

eigen levensuiting, deze oorspronkelijke gerechtigheid bezat.

Men kelijke

gave

gevoelt,

welke tweeërlei

Adams

Leer ik toch, dat

zonde.

gerechtigheid

natuur, indien

dan

bezat, hij

beschouwing hieruit voortvloeit voor de natuur af was, eer blijft

die

nog de oorspron-

hij

natuur ook op zichzelve een

later die oorspronkelijke gerechtigheid verliest, en

omschrijf ik de zonde uitsluitend als carentia justUiae originalis, d.

i.

als

ontstentenis van gerechtigheid.

Men

sprak dit meestal

gerechtigheid

een

natuui'lijk goed,

geheel verdorven

wel haar eere en

uit

onder dezen vorm

natuurlijk

of een

dan werd, door haar weg ;

maar ook, indien luister,

maar

Met name Bellarminus

:

Was

de oorspronkelijke

bovemiatuurlyk goed te

?

Indien een

nemen, ook de natuur zelve

Z?oi'e?znatuurlijk,

dan verloor die natuur

bleef als natuur ongeveer in dezelfde kracht.

vatte

dit

zóó op, dat aan

's

menschen natuur

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen