Locus de Consummatione Saeculi - pagina 604

rel College-dictaat van een der studenten (Dog-matiek),

Om

een

is er

voor de

ocqxv drieërlei

gelijk de § zegt, op de ccQxn

standpunt, naar de categorie van unus,

De logische combinatie is dan monarchie, pohjarchie en pantarchie. merken is, dat er onderscheid wordt gemaakt tnsschen ciQxn en xQÜroq.

onines.

jjlures,

Op

moet men,

logische indeeling te krijgen,

komen en dan te

Ze verschillen metterdaad. In de verklaring, die Flavius Josephus van 't woord theocratie geeft, komen beide voor, 9'fw r{]v &Qxk^ y^ccl ró xparo? aTtoQ'eig. Nu kan men ciQxrj zonder xparog en ^gdtog zonder &qxv hebben. Het verschil bestaat hierin, dat ègxv is de rechtens toekomende bevoegdheid om te heerschen; daarentegen is de feitelijke macht om te heerschen. '-^qxv is Herrschaft,

KQccrog

Een uit het land gejaagde koning, b.v. David na zijn zalving, wel ccQxri van Godswege, is rechtens bevoegd als koning op te treden, maar mist nog de nQCLxog daartoe. Omgekeerd heeft een tijran, zooals Absalon, die feitelijk in Jeruzalem regeerde, wel v.Qarog, maar geen ccQxrj. In de democratisch en aristocratisch geregelde republiekjes van Gfriekenland had men niet het besef, dat die mannen, die met de yiQdtog bekleed waren ook de èQxy] bezaten, omdat ze voor een jaar of korter gekozen en aangestelde magistraten waren, terwijl men omgekeerd van de koningen als b.v. den koning van Perzië en dergelijke §aadi-ïg, die vanzelf optraden, den indruk KQatog is Gewalt.

heeft

had, dat ze de Dit

ccqxv in

zich zelf bezaten.

nu gaf aanleiding,

dat

men

spreken maar ten opzichte van den demarchie,

Toen

't

maar van groote

bij

öfj^og

een'

monarch van monarchie ging

en de

&Qi6roi niet

van

aristarchie en

aristocratie en democratie.

bouleversement in Europa gekomen

monarch ische

is,

deed zich de

strijd

repubiikeinscJie beginsel. De strijd tusschen aristocratie en democratie was wel een politieke strijd, maar toch feitelijk geen strijd over beginselen, want aristocratie was zoowel voor tnsschen het

als

democratie

eene

republiek.

In

en

denzelfden staat voerde zoo een tijdlang

daarna de élite uit het volk het bewind. Tusschen democratie en aristocratie bestaat dus wel een formeel, maar geen principieel verschil. De strijd tusschen monarchischen en republik^Anschen regeer ingsvorm daarentegen is een strijd, die tot op den wortel gaat, omdat men de monarchie reeds opvatte als behoorende aan één dynastiek huis en overgaande van vader op zoon. De ccQxn werd beschouwd als de apanage van het dynastieke geslacht. De strijd tusschen de monarchie en de republiek, die in het oude Rome en reeds in den strijd tusschen Griekenland en Perzië gevoerd is, is ook overeerst het

volk,

gegaan naar het Christelijk Europa. Onder den invloed van de Christelijke kerk is het monarchisch beginsel steeds sterk op den voorgrond gesteld en vormde zich de meening, alsof de monarchie alleen de door God gewilde regeer ingsvorm is, terwijl polyarchie en demarchie door God geoordeeld werden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen