Locus de Consummatione Saeculi - pagina 95

98

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

Er

7noet

dus gecondiidecrd, dat er onder al die verschijnselen wel realiteiten zij verschillende oorzaken kunnen hebben:

doch dat

zijn;

opzettelijk bedrog.

05.

En voor zoover er reëele werking pneumatische wereld, geeft de Schrift geen recht ze te verklaren uit werkingen van de zielen der afgestorvenen, maar dwingt ze veeleer ze toe te schrijven aan de nvsv^ata xoma. Terwijl eindelijk op de vraag: „mag men ze doen?" dient geantwoord, dat geheel deze spiritistische beweging behoort tot de gewraakte duivel- en doodenbezweringen, welke de Schrift beslist verbiedt. 8. Ten slotte hangt deze kwestie saam met het exorcisme. In de heidenwereld zijn de daemonische invloeden veel sterker dan in de christelijke wereld. Christus heeft de wereld en den Satan overwonnen en Hij heeft ook de macht des Satans op ons overwonnen. Buiten de christelijke kerk heeft de Satan b.

onwillekeurige, zenuwachtige werkingen.

bestaat, die haar grond vindt in de

vrij

spel.

nu is door de christelijke kerk in hare Roomsche phase als exorcisme genomen en aan den doop toegevoegd. Wel kwam, zoo redeneerde men, met het christendom de macht van Christus in een land; maar de daemonen moesten nog gebannen. En nu sloeg men een dwaalweg in door aan den priester de macht toe te kennen, om met eene uitgesproken formule uit een locale plek de booze geesten uit te bannen. De daemonische macht wijkt Dit

ware christendom. Het exorcisme heeft plaats door de zuivere bediening van het Evangelie en der Sacramenten het mag nooit locaal worden

alleen door het

;

opgevat.

naar die

Naarmate "nu de kerk verloopt in een uitwendig, formeel exorcisme, mate wordt ook de invloed der daemonische machten weer grooter.

We

hebben dus nu de vraag besproken, of er rapport bleef bestaan tusschen de anima separata en het corpus separatum en tegelijk daarmede, of er rap-

was tusschen de anima separata en de nog levende personen, waarbij kwamen.

port

het vagevuur en het Spiritisme ter sprake

De vraag,

die ons thans heeft bezig te houden, is deze:

Wat gebeurt

er in ictu mortis met de ten opzichte van de zonde? IX.

Voor ons

anima separata

het meest voor de hand te veronderstellen, dat de ziel zóo, ook ontwaakt in den tusschenstaat m. a. w. dat de mate der heiligmaking, die ze vóór den dood heeft bereikt, ook de mate van heiligheid bepaalt, waarin ze na den dood zal verkeeren. Alle godsdiensten, die uit 1.

als

ze

het

natuurlijk

ligt

inslaapt,

;

nemen dan ook aan, dat de dood aan den van de persoon niets verandert.

besef redeneeren,

geestelijken of zedelijken stand

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen