Locus de Consummatione Saeculi - pagina 344

12 Colleg-e-dictaat van een der studenten (Dog-matiek).

danken was aan het opkomen der eerste Westersche Christenheid. Kappcyne van de Coppello, die dit inzag, brandmerkte dan ook terecht deze

historisch te

verhouding als valsch. Nadat nu onze Gereformeerden begonnen waren iets te zeggen over dezen locus, liep daarnaast ook de philosophische wijze van behandeling dezer zaak. In die dagen toch deed men beide aan theologie en aan philosophie, waaronder die van Aristoteles verstaan werd. (In Frankrijk mainteneerde zich nog een

lang de philosophie van Petrus Ramus). Dogmatiek en Philosophie waren voor een goede opvoeding onmisbaar. Daarbij had men de zonderlinge combi-

tijd

natie

van

eene theologische faculteit zonder ethica en een literarische facul-

met de Heidensche

ethica van AristoteleS; die in drieën verdeeld was: Oeconomica en Scholastica. Tot de Politica behoorde alles, wat op de regeling van het staatswezen

teit

Politica,

betrekking had, de sociale wetenschap, die Gesellschaftslehre alles, alles,

wat de regeling van 't huisgezin en familieleven wat zich op het schoolwezen betrekken liet.

;

tot de oeconomica.;

betrof; tot de scholastica,

(De Universiteit stond toen als de res publica literarum naast de res publica civilis.)

Nadat Calvijn nu begonnen was, gingen onze Gereformeerden na hem voort dezen locus uit

wortel

Christelijken

echter, die de Politica

op te trekken. De Juridische Faculteit

van Aristoteles volgde, hield daarmede geen rekening.

Daar bleef een rechtsontwikkeling gelden,

gemeen

die

met de

Christelijke basis niets

had. Alstedt, die in zijn Encyclopaedie voor alle vakken handboeken

heeft gepoogd een begründung te geven van het rechtswezen en van den locus de Magistratu. AVel is waar bracht hij er een Christelijk element in, maar zonder organisch verband en diep inzicht. Aan den eenen kant stonden dus de theologische professoren, die den Locus de Magistratu bij het regimen ecclesiae behandelden en daarnaast liep de philosophie van Aristoteles, die onder den invloed van Descartes en Hugo de Groot weer een nieuwe ontwikkeling tegemoet ging. geeft,

Bij

a

Marck ontstond daarom de poging iets uitgebreiders te geven. Hij Locus de Magistratu in 2 deelen: „Politica en Oeconomica". Dat hij

deelt zijn eerst

de

Politica

behandelt,

is

eenigszins zonderling, daar toch de staat uit

de gezinnen ontstaat en niet omgekeerd.

van de bemoeiingen der Protestantsche en Gereformeerde met den locus de Magistratu, is ook de Roomsche Theologie zich

Tengevolge Theologie

met dezen

locus de industria gaan bezighouden. Bellarminus wierp zich op de quaestie in zijn „de Controversiis" en wel in

het „Tractatus de Pontiflce Romano", gelijk

we

vroeger reeds zagen. Hij heeft

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen