Locus de Consummatione Saeculi - pagina 444

112 College-dictaat Yan een der studenten (Dogmatiek). geschiedenis

van

van knnst, van ontwikkeling van

beschaving,

't

fabrieks-

geen reden, waarom er niet wezen, sociale toestanden enz, in opneemt, rubriek eene zou zijn voor de uitingen geschiedenis in 't algemeen de onder van het godsdienstig leven der menschen en volkeren, en er de kerkgeschiedenis niet onder gerekend zou worden. Zoo valt dus de kerk- en dogmengeis

er

schiedenis onder de historie.

Wanneer men dingen, toteles).

zich voorstellingen maakt van de oneindige en eeuwige dan heeft de philosophie dit reeds altijd gedaan. (Cf. Plato en ArisZoodat dit dus weer onder de philosophie valt.

Zoo zien we dan, dat de geheele theologie op deze wijze door de literarische wordt opgeslokt. 2*'. Daartegenover staat het standpunt van hen, die elke gemeenschap tusschen de faculteiten loochenen, als de theologie opgevat wordt als de wetenschap van de geopenbaarde kennisse Gods. Want dan, zegt men, heeft men er niets mee te maken bij het bestudeeren van taal, logica, grammatica, syntaxis; bij het bestudeeren van Grieksche en Romeinsche schrijvers, Nedcrlandsche taal en letterkunde, oude en nieuwe historie enz.; en bij de philosophie ook niet, want deze heeft juist haar raison d'être daarin, dat men achter de waarheid zocht te komen buiten de Openbaring des Bijbels om. daarvan was, dat men in den tegenwoordigen tijd in de grooto 't Gevolg universitaire beweging van Europa, tot de resultaten gekomen is, dat zich in de literarische faculteit langzamerhand een eigen voorstelling van de wereld faculteit

en het leven is gaan vormen, die meer en meer vijandig kwam te staan tegenover die wereld- en levensbeschouwing, die door de Christelijke kerk beleden werd; vervolgens, dat in de literarische faculteit niet meer alleen ithilologische studie en formeele beoefening der wetenschap plaats greep, maar dat in die literarische faculteit een aandrift en neiging openbaar werd, om ook

de

geesten

literatuur tot ons

te

beheerschen

met

dien

geest, die uit de

oude classieke

was gekomen.

Die geest was tweeërlei:

1".

om

het leven op te vatten, zooals de Grieken

het deden, (minder de Romeinen), nml. de belletristische acsthetische levemopvatting, waarbij de Grieken met hun eigenaardige beweeglijkheid, zin en smaak voor het schoone, zich, wat 't uitwendige en den vorm betreft, een schoone en aantrekkelijke levenswereld wisten te scheppen.

levensopvatting als stempel van het klassieke en schoone op te nemen en het Christelijke op zij te zetten, kreeg die richting een anti-christelijk streven en doel om het Christendom terug te dringen en daarvoor in de plaats den geest van 't Heidendom terug te brengen. 2". wanneer men bij de Grieken in hun besten tijd aanklopt, en vraagt,

Door

die

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen