Locus de Consummatione Saeculi - pagina 325

323 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). dat volgens Ezechiel

hierop,

of menschen,

serafs

de

cherubs voor Gods troon niet

zijn engelen,

maar gansch andere wezens, met het aangezicht eens

cherubs, eens menschen, eens leeuws, eens arends (cap. 10

:

14).

In die cherubs

De wordt dus wel degelijk de grondtype van Schrift Is dus geheel in strijd met de spiritualistische opvatting, dat er enkel maar geesten zouden zijn in de toekomende wereld. Maar ook in de tweede plaats, wanneer God de Heere in zijn eeuwigen Eaad die grondkrachten aan die wereld heeft toegedacht, dan zijn dat de grondelementen van de openbaring van Gods krachten en dies organische elementen van het kosmische leven. Maar dan mogen ook die grondtrekken van Gods scheppend Alvermogen niet gedacht als geannihileerd te zijn in de toekomende dierenrijk

het

opgenomen.

Heilige

bedeeling, wijl ze dan slechts eene verminkte wereld zouden achterlaten.

Bovendien geeft de Schrift duidelijk aan, wat_ er

meer

zal

er zijn:

de dood, de zee (Openb. 21

:

1),

niet

meer wezen zal. Xiet („Want aldaar

de duisternis

geen nacht zijn" vs. 25). 't Andere wordt niet opgegeven, dat zal niemv worden gemaakt: wanneer dus in de eeuwige heerlijkheid die rijken wegvielen, dan zou dit ook moeten zijn gezegd. Maar, dat is niet het geval. Phantaseeren zal

staat hier niet

vrij.

Wij

mogen

nooit verder gaan dan de Schrift aanwijzingen

van het nieuwe Jeruzalem). Yan deze potenzierung kunnen wij ons geene voorstelling maken. Alleen dit mag dus geconstateerd, dat deze rijken inhaerent in de Schepping zijn en daarom ook in de Herschepping zullen bijdragen tot verbreiding van Gods majesteit. Die heerlijkheid nu. die in de (3«ffdfta t^? dó^rjg zich vertoonen en schitteren geeft (zooals

zal,

waar

wordt die

in

de Heilige Schrift in verband gebracht

öxtjvtj

is,

daar

is

de 8ó^a en waar

zij

weg

met de is,

daar

a-^rjvrj

is

rov Gsov

;

ook die heer-

weg. Het is ermee als met een paleis. Het hofleven is niet, waar het gebouw is; maar alleen in dat paleis, waar de koning is, in de andere niet. Het hofleven is dus gebonden aan de presentia van den koning. Daarom is het begrip van een hofleven reeds op aarde een mobiel begrip. De koning neemt het hofleven met zich. Nu zien we eveneens, dat God den mensch in het paradvjs in een staat van heerlijkheid schept en dat God zelf daar in het paradijs tegenwoordig is. Daar is geen scheiding, maar onmiddellijke gemeenschap. Door de zonde gaat de tegenwoordigheid Gods weg; maar ook het paradijS; de d6È,cc verdwijnt en er blijft over eene aarde, waarop de vloek rust. Alzoo: vóór de schepping een „woest en ledig"'; door de schepping, waar God komt, een paradijs met de d6'E,a en als Hij weggaat, dan wordt de vloek achtergelaten. lijkheid

In

het

vervolg bindt

zich

de

heerlijkheid

des

manifestatie op aarde in de Theo- en Christophanieën.

Heeren Heeren aan

En

zipie

wij zien eene partiëele.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen