Locus de Consummatione Saeculi - pagina 154

152

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). nationale strooming van Israël, wel slechts

met de

bepaling, dat het leven der genade

om

bedding zou vloeien, doch tevens met het doel,

die

in

het weer

alle volken.

naar

te laten uitvloeien

Het leven van Israël wordt dus een schakel, een .,traLt-d\mion." Abraham ontvangt den zegen^ maar opdat alle geslachten gezegend zullen worden. De roeping is als instrument partioularistisch, maar de strekking universalistisch. Dit wordt in de patriarchale historie tot tweemaal toe door een feit geoi)enhSiQ.Yi\. Immers, indien de vleeschelijke afstamming van Abraham het merkteeken geweest ware van het kindschap Gods, dan zou ook Ismaêl en zijne nakomelingschap in den zegen en de genade Gods hebben gedeeld. Er staat toch niet „in een kind uit Sara gesproten zal Ik u zegenen."

En Ismaël

Abrahams zaad en

toch

is

in zijne

wegdringing

ligt

derhalve

uitgesproken, dat de vleeschelijke afstamming het niet uitmaakt. Nogmaals wordt dit door een feit getoond en dan nog wel met eene aparte

openbaring erbij. Uit Izak worden Ezau en Jakob geboi-en; we hebben hier niet alleen eene repetitie van Ismaël, maar een zelfde feit geaccentueerd ; immers Ezau is ook een kind uit Rebekka, Izaks eigeii vrouw. En tevens het feit wordt hier verklaard. Reeds vóór de geboorte wordt de prioriteit van den jongste profetisch aan Rebekka betuigd. En als Izak zich daaraan niet wil storen, maar als een

echte .Jood aan zijn oudsten zoon den zegen wil geven en dus de vleeschel0ke afstamming wil doen doorgaan, dan treedt God tusschenbeide enkeerthet om. Bij

Jakob,

nu komt en

die

die niet alleen

kinderen

krijgt, uit zijne

eigen

Hagars Bilha en Zilpa, zien we, dat toch ook die laatste kinderen worden opgenomen in het verbond. Laat men toch een oog hebben voor de feiten Gods in de historie! Na dit uit de patriarchale historie te hebben aangetoond gaan we nu 7. naar het Nieuwe Testament. Daaruit toch moet blijken, dat dit de juiste opvatting van de historie des Ouden Testaments is.

vrouwen, maar

Rom. 16

:

ook

uit zijne

25, 26, 27.

:

Paulus spreekt over het

Israël heeft geleefd in zijne nationale bedding, liep

een

dat

^vgxi^qiov,

as6t.yr](iêvov

geschriften, w^elks

aiiov.cilv\piq

kwam

bereikte hierin, dat het leven Gods uitvloeit door de

Efeze 3 dat het

Efeze

9.

:

:

9,

10.

xQÓvoi,g alavioig;

(vs.

Er

is

een gehcimnis.

26) ontsluierd

een mysterie, dat in

werd

in de profetische

zijn oogmerk nu weer universeel over de geheele wereld

in

gehoorzaamheid des

Weer

den Christus; en dat nu

geloofs.

datzelfde [ivanqQiov, terwijl de apostel in vs. 8 had gezegd,

hem gegeven was 1

was

nog verborgen was, maar

Israël zelf

iivcrr'jQiov.

maar daaronder en daarachter

het

rot? è'&vsGiv

Weer gesproken

over

evayysUaaa&cd.

datzelfde

(ivaT>'i<nnv

vu het bestaat

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen