E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 320

;

ZOND.

3-22

Het sterkst komt •<

XXXI. HOOFDSTUK

dit uit bij

XI.

de martelaren. In den regel toch stierven

onze martelaren door de executie van een vonnis, dat volkomen wettig in den vorm was en rustte op de wetten des lands. Soms zijn onze martelaren ook op onwettige wijze

vermoord of in den kerker heimelijk omge-

bracht; maar die gevallen kunnen hier buiten bespreking blijven. Meestal toch was het de wettige rechter, die op grond van de geldende wetten en in verband met de bestaande strafbepalingen, onze martelaren ter

dood veroordeelde, en door zijn scherprechter het vonnis voltrekken liet. üiensvolgens hebben onze martelaren er ook nooit aan gedacht, om het vonnis dat over hen uitgesproken wierd, als zoodanig te wraken. Al bleek toch uit dat vonnis, dat de bestaande landswet in strijd met Gods Woord was,

zij

mochten echter tegen de ongerechtige uitspraak der

als Chirstenen

Overheid geen ander dan

verzet voeren, en zijn

lijdelijk

stil

berustend en

met heldenmoed den dood ingegaan. Nu gevoelt men intusschen ^

terstond,

dat zulk een martelaar door deze executie wel uit het rijk van den aardschen koning gebannen werd, maar tegelijk door die executie zich een plaats der eere verwierf in het Koninkrijk der hemelen.

de moordenaar aan het kruis ons,

en dus

rechtens uit deze

door den dood,

dat iemand een moordenaar kan zyn

aardsche maatschappij kan worden uitgebannen

en dat toch juist die dood middel voor

in het Koninkrijk der

Omgekeerd toont

hem

wordt,

om

in te gaan. Het diepgaand verschil springt De han door het Zwaard sluit uit niets uit,

hemelen

dus daghelder in het oog. 'dan uit de aardsche maatschappij, die door de Overheid geregeerd wordt en daarentegen de han door den Sleutel des hemelrijks, sluit buiten dat

hemelsche Koninkrijk, waarvan Christus de gezalfde Koning en Gebieder

is.

Hiermee hangt het geheel verschillend karakter van deze twee machen dan ook saam. Immers het Zwaard beeldt af een dwingende, een heerJ schende macht, terwijl de Sleutel symbool is van een dienende en louter zedelijke macht. Slechts ten deele kan het dan ook goedgekeurd, dat men de kerkelijke discipline opvat als een soort kerkelijke rechtsbedeeling, die met de rechtsbedeeling der Overheid op één lijn zou staan. Dit is niet alzoo.

Bij

alle

goede

rechtsbedeeling toch gaat het

het geschonden recht, staat

men

om

de sterking van

op wettischen bodem, en moet de dwang

rechtsbedeeling snijdt zich de pezen door en er

volgen kunnen, of de wordt met haar gespot. Zoo echter staat het met de kerkelijke discipline om het geschonden recht te niet. De kerkelijke discipline treedt niet op,

handhaven, daar immers heel de verkondiging van het Evangelie juist bestaat in de verklaring van Godswege, dat zijn geschonden recht verzoend

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen