E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 477

:

XXXIVa. HOOFDSTUK.

ZOND.

479

IV.

leerboek, dat het handboek der kerk moest worden, verdiende toch de keuze

van den Heidelberger ongetwijfeld voorkeur. Van meet af hadden de Gereformeerde kerken de sterke

neiging,

men

niet

geloofsbeginsel

het

uit

om

te

waken tegen

bleef juist als kind staan onder de

maar en

dat

als kind de

hij

liefde, volbracht.

komen; en het venswijze

zijn

Wet

daaraan

te

is

en '

aandrang, met lust

uit eigen is uit

is,

van de Wet af was,

hij

deze neiging voortge-

danken, dat in onze Calvinistische

levensusantie

eigenaardige

die

Vaders

zijns

Ook een kind van God

Vader, die in de hemelen

Geheel het Puritanisme

is juist

kringen

thersche

Wet van

des Geestes bestond niet hierin, dat

vrijheid

en tot mis-

tot slordigheid des levens

bruik van de vrijheid van Gods kinderen oversloeg.

de

het gevaar, dat

opgekomen,

die

men

Ie-

'

in Lu-

geheel mist. Iets waarin zeer zeker ook het eigen-

zoo

gevaar schuilt van geestelijk pedantisme; maar dat, gezond opge-

aardig

uitmuntend conserveerende kracht

vat, toch zulk een

bezit ter

behoudenis

van de vreeze Gods in de elkaar opvolgende geslachten. hangt deze geheel andere inrichting van den Catechismus

Bovendien

evenzoo samen met den gewijzigden

blik, dien

de Gereformeerde op zijn

kerk heeft. Die straks met volle belijdenis tot den Christus komen,

uitverkoren

zoover ze

God

dat

zijn

^

geen Heidenen en Tollenaars, maar kinderen des Verbonds, die voor

hem

zijn,

onder de belofte liggen; van wie

genadewerk reeds van der jeugd af

zijn

die dus onder het

opwassen reeds

iets leeren

in

hij

gelooft

hen begonnen

is;

en

gevoelen van de vreeze Gods.

Op de zoodanigen nu pleegt in hun nog onbekeerden toestand, de Wet in den vorm der Tien geboden, meestal weinig indruk te maken. Ze denken aan geen afgoden; het komt niet in hen op beelden te dienen; ze vloeken niet; ze slaan niet dood; ze hoereeren niet; ze stelen

niet.

^

Wel

zondigen ze in het klein, maar nooit met die machtige uitbreking, waarin de

Wet van

gebod lijk

:

Sinaï den zondaar aangrijpt, en stond er

„Gij zult niet

begeeren" niet

zoo zou heel deze

dit

Tiende

Wet gemeen-

weinig indruk op hen maken. Wordt hun daarentegen met het kort

summier der Wet gezegd:

uw

geheel

zoo

besta

dan ja

schappij,

maar

schrijft

zult

den Heere uwen God liefhebben met

ziele

en geheel

uw

verstand," en ook

naaste liefhebben als u zelven," dan ontwaakt er terdege

in de conscientie, dat

leef,

,,Gij

met geheel uw

hart,

uw

zult

„Gij iets

bij,

dan ook

hen verontrust en doet bekennen: „Neen, zoo

ik niet." Treedt is

men

men

op onder het uitvaagsel der maat-

met de Tien geboden aanstonds

heel

wat uit

te richten,

een Catechismus voor de religieuse opvoeding van ge-

doopte kinderen uit Christelijke huisgezinnen, dan doet het summier der

Wet

veel

te zijn,

fijner

en veel beter dienst,

dan de krasse

taal

van Horeb,

om

een Tuchtmeester tot Christus

die de wereld te

midden van haar

'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen