De verflauwing der grenzen - pagina 29
Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892
27
Zoo viel vanzelf de grens tuSschen God en de afgoden, want ook het Animisme en Fetichisme stond als religie met onze Christelijke
verband
onder
religie
kon de
nu
één hoofd
religie
en idee aangaat, slechts
i
lo).
In dat organisch
voor wat haar oorsprong, wezen de religieuse verschijnselen gekend,
uit
en zoo ontstond die nieuwgeboren „godsdienstwetenschap", die
meer verdringt. Niet om de kennisse van het object der religie is het thans meer te doen maar alleen om de kennisse van de gewaarwordingen, voorstellingen en uitingen, waartoe het subject door het religieus gevoel gedreven wordt. En hiermee natuurlijk viel alle principieel onderscheid op het stuk der religie, viel elke grens tusschen ketterij en belijdenis weg, en moest wel met onbeperkte lenigheid ook in de kerk, om Synodaal te spreken, nagisten, wat gistte in de van Christus vervreemde maatschappij iii). En toen, och, waarom is het niet anders geweest, hebben, op de Theologie
al
;
Schleiermachers ,,,
voetspoor,
de
anders
zoo
aantrekkelijke
Vermittelungs-theologen", in hun ethische, theosophische en apo-
calyptische schakeering, heil gezocht, niet in den toon van het zullen
,^Ze
ons
gewonnen
arbeid
het goede
Da
Costa,
maar
de onza-
hun veelszins als begreep
waardeerde; noch ook,
niet
van hun
in
de tegenstander vooruit reeds
Ik zeg dit niet, alsof ik
kreeg.
spel
schitterenden
van
waardoor
Vennittelungy
lige
ik
niet hebben''
intentie
niet; veel
als zocht ik
min,
iemand hunner persoonlijk te krenken maar hun standpunt was nu eenmaal onhoudbaar. Ze waren pot de lerre^ en ;
zouden nu met pot de toen
hebben
maar
heeft
theïst
en subjectivist
fer
uit
wandelen gaan
;
en
natuurlijk
den tijdgeest voor Christus gewonnen, tijdgeest hen al meer van het belijdende Christendom vervreemd. Schleiermacher was nu eenmaal panniet
zij
de
Hij bracht het religieus Pantheïsme
112).
den kring der Hernhutters meê 1 1 3), en vond het philosophischPantheïsme aan Duitschland's toenmalige universiteiten. Reeds uit
terstond
baar
de
is,
in zijn steUing,
kwam
hoogleeraar
dit
dat
uit.
Bavinck
God
Welnu, haarfijn
niet
zonder de wereld denk-
diezelfde
aanwees,
stelling
ook
door wijlen den Groningschen hoogleeraar De
is,
ten la
gelijk
onzent
Saussaye
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892
Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892
Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's