E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 399

HOOFDSTUK

ZOND. XXXIII.

komen, maar zóó dat het geloof kerk kon werken; iets wat in de zenden op

Eeuwig Wezen

om

ging,

in zijnen Christus alleen in de -^

practijk feitelijk voor duizenden

van

verloochenen

een

God

in

401

I.

bij

dui-

verborgen gemeenschap met het

alle

Hiertegenover nu waagden de Hervormers de po-

uitliep.

met

de owmiddellyke gemeenschap

deze middellijke gemeenschap in de

tusschen God en het hart

Wezen weer voor

plaats te stellen. Niet

maar God de

;

het Eeuwige

meer de

Heilige Geest rechtstreeks,

ook ten deele door het instrument der kerk,

zijn

werk

r

priester

het

zij

in het hart der zijnen

volbrengende.

nu

Dit

had vanzelf tengevolge, dat de aandacht der geloovigen meer

dan vroeger op de Wedergehoorie werd

werk

gericht, als op een

van

niet

de kerk, maar als een iverk Gods. Ze verbraken daarom wel niet eiken

band tusschen den Doop en de Wedergeboorte;

maar den

kwamen

wat ook

iets

mocht

niet

wedergeboorte instrumenteel door y Doop zou tot stand komen. Neen, de wedergeboorte was een rechtze

er tegen op, dat de

streeksche daad van den Heiligen Geest in het hart van den zondaar. rees echter de vraag, wanneer deze wedergeboorte tot stand

ontstond tastbare

zoo

de

behoefte,

aanduiding

kwam men

te

merkte iemand dat hij

beide

begrippen

En

datgene saam hoort.

Rome

in haar

Doop geboden had; en

om nadruk te gaan leggen op de Bekeering. Eerst kwam de wedergeboorte uit; eerst door de Bekeering

hij

wedergeboren was

en ook eerst door de Bekeering

;

'

voor anderen als wedergeboren persoon openbaar. Dit nu deed

werd

uit.

voor het werk der wedergeboorte een andere

vinden dan

er toe,

in de Bekeering toch

sleet

om

Nu

kwam, en zoo

allengs

zoo

ineen

kwam men

te brengen,

vloeien.

er toe,

wat en

bij

om

Het onderscheid tusschen beide onder het stuk der Bekeering

de wedergeboorte én

Aan den ouden leervorm gewoon, deed men

bij

al

de bekeering

dat nu aanvankelijk

door nog altoos van Boete en Geloof te spreken, en alzoo het stuk der bekeering in

twee deelen in

deze indeeUng wel juist was, diep genoeg ging,

geschied,

dat

om

reeds

te deelen.

Al spoedig echter bleek het dat

maar de benaming van

het wezen der zaak

boete

en Geloof niet

drukken; en zoo

is

het

Ursinus en Olevianus, even na het midden der

zes-

uit te

tiende eeuw, deze oude benaming varen lieten en duidelijkheidshalve spre-

ken gingen van de Bekeering stukken bleven indeelen,

;

m.aar

en, ja,

die

nog wel deze Bekeering

beide

in

twee

stukken nu met een anderen

bestempelden, ze noemende: De afsterving van den ouden mensch en opstanding van den nieuwen mensch. Leid hieruit echter niet af, dat hier-

naam

mee de oude leervorm nopsis purioris E VOTO DORDR.

reeds voorgoed week. Zelfs

dodrinae, III.

d.

i.

in het leerstellig

immers nog

in de Sy-

handboek, dat de hoog^6

.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen