GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 60

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 60

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

58

door de Overheid begaan, doordien ze den toegang voor uw kweekelingen tot het openbaar terrein zoo veelszins belemmerde.

Toch is ook uw roeping zoo schi>on en zoo verheflfend, want ook in het Recht straalt de majesteit des Heeren uit; en niet het minst door de heiliging van het Recht moet een volk worden behouden. Spare Hij u dan nog lang en verveelvuldige Hij u de kracht, om aan ons Christenv olk te geven, wat het nog nimmer bezat een wetenschappelijk inzicht in het Recht, naar de heilige ordinantiën onzes Heeren. En gij, waarde Woltjer, nog altoos eenling in uw Litterarische faculteit, maar die toch :

ook zoo met glans de eere van heel een zeker, de zwaarste taak hebt

uwe

dan

is,

faculteit

ophoudt, zeer

naardien de afstand waarop

van het beginsel verwijderd liggen, nog zooveel

studiën

grooter

gij,

bij

de Theologen en Juristen.

En toch

als

een rijk hoofd en een trouw hart de voor het wel gelukken

van

uw

taak geëischte combinatie vormen, dan zal u gelukken

wat ge in \ertrouwen op uw God ondernaamt. Want juist de dege geleerdheid met een kinderlijk geloot vereenigd is het, wat elk onzer zoo dankbaar in u vereert. Nog gisteren kroonde onze God u met uw eerste promotie. En nu, Mannenbroeders, wat gunste van dien God was het, dat we in deze twaalf lange jaren, nog nimmer een geliefd ambtgenoot naar den doodenakker behoefden uit te dragen. Het graf is zoo diep ernstig, o, Blijve de Heere onze God ons nog in lengte van dagen aan elkander gunnen, en binde steeds inniger broederband ons in Christus saam. De tijden zijn zoo dreigend. Wie weet wat bezoeking van Gods hand ons Maar ook zonder zulk in den nieuwen cursus wachten zal. een

plage

kan de dood,

zooveel leegte

in

ik

herinnerde u straks aan Leiden,

het universitaire leven slaan. In Leiden stierf

ook Matthijs de Vries, een man dien ik immers ook in onzen kring noemen mag, omdat hij meer dan eenig ander hoogFn ook, waar leeraar aan heel hef vaderland toebehoorde. anderen misschien zwijgen konden,

ook

in

is

dezen kring een woord van wijden.

Want

zoo

het mij toch een behoefte,

stillen

dank aan eenige

dachtenis

te

mijn

eenige bezieling van mijn woord uitging,

taal,

er

ooit

zijn

nage-

kracht van ik

heb het

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 60

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's