E voto Dordraceno - pagina 77

ZONDAG

HOOFDSTUK

IV.

Toch, en hierop dient nu scherp

gelet,

deren, dat het redelijk creatuur in

zijn

kon God de Heere

uit willekeur.

moet worden, en

dwang

Maar omdat

noch keus noch

er

goede

het

vrij

iets

vrije wil

niet verhin-

daad het goede gelaten. Niet uit zwakheid is dat gekozen en gewild

hart of in

verwierp en het kwade verkoos. Dat moest

noch

65

II,

zijn

indien het door physieken

is,

gaat.

Dat ware een soort Mahomedaansch fatalisme, waardoor alle zedelijk waar onze vaderen steeds met zooveel nadruk tegen ingingen. Een zedelijke wereld zonder de mogelijkheid van val in zonde, ware geen „zedelijke" wereld, en om een waarachtige zedelijke leven vermoord wierd, en

wereld

het leven te roepen, moest dus aan het creatuur wel de

macht gaan tegen wat God als „goed" had geijkt en te verkiezen als „kwaad" had gebrandmerkt. Maar (en hierdoor eerst handhaaft nu zijn Souvereiniteit zich tegenover in

om in wat God

gegeven,

te

dit zedelijk-vrije creatuur) als dit creatuur tegen Zijn ijk in koos, dan moest het ook uitkomen, dat het mis ging; schrikkelijk mis; en dat al zulk kiezen tegen God uitliep op onbeschrijfelijke ellende. En dit nu is het, wat wij de „rechterlijke daad" des Heeren Heeren

noemen.

schept zijn creatuur zedelijk; dies

Hij

die vrijheid

tegen

het

eeuwig goed

in,

vrij;

maar misbruikt

dan moet het gevolg ook

het zijn,

eeuwig kwaad mee beloopt, en dat Hij, die over dit eeuwig te zeggen heeft, nu blijkt dezelfde Souverein te zijn, die te zeggen had over wat kwaad was of goed. dat

er een

hij

kwaad

Niet scherp genoeg kan dan ook de vermetelheid doorgestreken, waarzeer velen in onze dagen, dit als Rechter zitten in den Heere onzen

mee

God

k slechts

\

wegcijferen. Om recht" geven deze lieden in het gemeen Ze hebben van de pantheïstische philosofen geleerd, dat recht een lagere vorm van zedelijkheid is, en durven nu beweren, daf

feitelijk

weinig.

,,

het op de rechtvaardigmaking minder aankomt, als

making geraken. En ze

zij

maar

tot

heilig-

hoe ze door zoo ongerijmd zeggen steeds wijder kring ook het karakter van het heilige onzeker maken.

in

Want die

natuurlijk,

wat

heilig en

als

zien niet

het

recht valt,

wat onheilig

Onze Catechismus doet

in,

is,

dan

valt

ook de rechte

scheidslijn,

uiteenhoudt.

hoofde goed, met rondweg de hier Wil God zulk een ongehoorzaamheid en afval ongestraft laten? en antwoordt hierop zoo beslist mogelijk: Neen Hij, geenszins! Een kort, snijdend bescheid, dat dan nader in dezer voege wordt toegelicht: ,,Maar hij vertoornt zich schriklijk beide over de aanalles

afdoende vraag

te

uit

dien

stellen:

geboren en werkelijke zonden en wil die door een rechtvaardig oordeel tijdelijk

£

Voto I

en eeuwiglijk straffen."

Immers

het

ontzettende

woord

duldt 5

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen