GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 172

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 172

meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

164

Het wordt dau zoo enkel genade. Zoo niets dan een „Heere Jezus, ontvang mijn ziel!" En daarom zie in dagen van zoo somberen ernst niet op uw stervende, zie niet op uw doode, blijf niet op zijn grafsteen staren, maar staar eeniglijk op de genade uws Heeren, zoo vrij machtig, zoo goddelijk ontfermend en zoo rijk.

XLII.

Selijk

een

bloem

des

velds.

EEN BLOEM DES VELDS. De dagen gelijk eene

des menschen zijn als het gras; bloem des velds, alzoo bloeit hij. Ps. 103

:

15.

Onze warme sympathie voor de wereld der bloemen is geen uitvinding van ons eigen hart. God zelf schiep die bloemen voor ons, en ons zóó, dat we die bloemen genieten, op die bloemen betrekking gevoelen, en ook de taal dier bloemen verstaan konden. Want ja, die bloemen spreken ons toe met een sprake, die God in haar gelegd heeft, en in schoone vormen, onder weelderige geuren, in tinten die het oog verrukken, vertolken ze ons, kinderen der menschen, den gang van ons eigen levenslot. De Schrift wordt daarom nooit moede, om altoos weer op die wereld 'der bloemen te wijzen. Ge weet wat ze u van de lelie onder de doornen, en van de roos van Saron verhaalt. Uit de bergrede kent ge Jezus' aandoenlijke heen wij zing naar de leliën des velds, schooner door God bekleed, dan Salomo ooit bekleed was in al zijn heerlijkheid. En ook weet ge niet minder, hoe de Schrift u telkens en telkens weer op het gras en op de „bloemen des velds" wijst, om u te herinneren aan de vergankelijkheid van uw menschelijk aanzijn.

Vooral

in

het

Oosten,

waar

het

God

beliefde de Schrift te laten

die veldbloem zoo ongelooflijk

ijl en vluchtig. Als door een wondergroei schiet ze bij het warme klimaat snel uit den vruchtbaren bodem temidden der grasscheutkens uit. Opeens ziet ge een veld, dat gisteren nog groen van enkel gras was, vroolijk gesierd met duizend bloemkens, die heur gele en blauwe en roode kelken ont-

ontstaan,

is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 172

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's