Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 287

Afd.

Hfst.

2.

III.

BAHRDT.

§ 92.

279

aut studia atque instituta Christianis eo tempore colligendis et confirmandis aptissima, quae ad nos non

omnino cuncta traduci poseundem in docendo modum adhibere atque ad nostros homines eandem èvvoiav consuetudinem transferre hodie oporteret" sunt, quasi

In verband hiermee

53).

(p.

sophie

,

aan de hand

om

doen,

dienst

ons

complexam, quae et

faciat"

(II

meer een

vak

tijd

hanc esse longe utilissimam

hominum

ad liberalem mentis humanae conforma-

frugiferum

Zoo

23).

p.

thetisch

voor onzen eigen

leerwijze

dicere,

historie der Philo-

contiuna studia eruditiorum

et

et ipsa

eligendum

tionem

de

„Ausim

te geven.

partems, longa

historiae

moet dan ook de

dat de Christelijke waarheid systema-

is,

maar een

de dogmatiek voor Semler niet

dat

zelfs

modum, non parum

disciplinae

is

„ad

omnes Christianos, sed ad illorum classem atque ordinem,

qui

tisch uiteenzet,

Christianae

religionis eligi

solent"

(II

intellectualisme,

dien

vorm van

p.

dat

historische studie, die niet gericht

atque adiutores

ministri 75).

Het

ad

alios

homines

dus metterdaad het individueele

is

met Semler aan het woord komt, en wel

intellectueele aristocratie

die zich als

,

in

voogd over

de leeken opwerpt, en door accommodatie hun gevoeligheid spaart.

De

historische

studie

bij

is

hem

alzoo tendenz-historie geworden

moet dienst doen, om op willekeurige wijze te bepalen wat wezen en wat vorm is, en beide: de bepaling van het wezen des en

Christendoms en de keuze van den vorm de individueele ratio over te § 92.

geheel ter beslissing aan

laten.

Kari Friederich Bahrdt.

Dat Semler optrad,

,

is

ten slotte

in

1780 nog

verklaren

te

won van de

listisch stelsel leidde.

uit

als

apologeet voor het Christendom

zijn

persoonlijke vroomheid, die het

consequentiën

,

waartoe

zijn critisch-rationa-

Zijn fout was juist, dat zijn geestelijk motief

en zijn intellectueele ontwikkeling onverzoend naast elkander stonden,

en deze halfheid verklaart het volkomen, hoe doxie te

lijf

ging

in

elk

edel

heilig

eerst de ortho-

naam der wetenschap, en na 1780

Wolfenbutler fragmenten,

wat hem

hij

Basedow en Bahrdt

was gebleven

hart Semler's

te

verweren.

En

bestrijding van den

,,

tegen de

te velde trok,

toch

om

mag hoe warm ,

theologischen Wild-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen