Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 356

Afd.

348

2.

Hfst.

§ 108. pelt.

III.

gesammte Reich Gottes wie für dessen 371). Is dit geschied dan moet de (p.

für das

gen "

einselne Verzweigun-

Thetische Theologie

En

dezen inhoud dialectisch-systematisch ordenen. die „Philosophie des te

Christenthums

"

„im Zusamenhange

doorzien en

ten slotte

moet

pogen dezen inhoud speculatief des menschlichen Wissens auf

nehmen" (p. 371). komt dit er dus op neer, dat hij de idee der Christelijke Kerk eerst loswikkelt uit haar verschijning dan deze idee orgazu

Feitelijk

;

nisch ontleedt en dialectisch ineenzet

poogt

te rechtvaardigen, d.

i.

en ten slotte haar speculatief

;

ze uit zijn philosophische praemissen

beoordeelt. Hij splitst daartoe zijn Fundamentallehre in een algemeen

en bijzonder deel. In het eerste wil

hij

de allgemeine Principiënlehre

van het Christendom besproken en verdedigd en

tiek);

het tweede geeft

in

van het ééne

zien (zijn

Apologe-

de confessioneele „Gliederung"

hij

Gottesreich " in zijn kerkelijke groepen (zijn

.,

boliek); een indeeling

waartegen terecht

is

Sym-

opgemerkt, dat zulk een

Principiënlehre reeds vooruitliep op zijn derde deel en er het gras voor

wegmaaide. Theologie teeren,

,

Iets

wat evenzoo gezegd kan worden van

die niet ten doel heeft,

om

den inhoud der Schrift

om

maar wel terdege beoogt,

te zetten.

zijn Thetische

te reflec-

de waarheid zelve uiteen

Hij zegt toch uitdrukkelijk van zijn Principiënlehre, dat

„vermöge ihres kritischen Charakters, vom gegebnen Christenthum ausgehend ihm seine Stelle im Zusamenhang der Religionen, zij

,

im Organismus der Oftenbarung seine absolute Bedeutung nachweisen soll"

(p.

feitelijk niets is

407). Dit

maakt dat

Thetische Theologie

zijn

dan een subiectieve Glanbenslehre,

d.

i.

hem

de systematische

uitdrukking van het geloof van den schrijver der Dogmatiek in ver,

band met

von dem

zijne kerkelijke in

gemeenschap. Hij noemt ze „Wissenschaft

der Kirche geitenden Glauben

,

wie er sich in der gelehrt

begründeten Uberzeugung eines ihren lebendigen Glieder 497). Dit

komt dus

bij

de oneindige variatie van overtuiging onder de

onderscheidene leden der Kerk

,

waartoe Pelt behoorde er eenvou,

dig op neer, dat elk theoloog de belijdenis zijner

zóó construeert, dat

zijn persoonlijke

Hij erkent dan ook zelf, dat zich

und

Inhalt,

darstellt " (p.

,,

Kerk philosophisch

overtuiging de ware blijke.

eine

Durchdringung von Form

von Philosophie und gegebenen

Stofte,

denken

lasst,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen