In Jezus ontslapen - pagina 215

203

Er zijn drie dingen die u dan moeten ophouden en bewaren voor verzinken: uw eigen aangrijping, menschelijk medelijden, Goddelijk mededoogen. Eerst eigen aangrijping. Niet als een blok of stok moog^t ge in de wonden van uw hart nederzwijmen. Ge moet willen opgericht worden, en nooit mag er sentimenteele lust in uw smart over uw gemoed sluipen. Dat zou tegen uw God ingaan. Daarom ]3egint Gods Woord met u te zeggen: „ Wec>; sterk, en Hij zal uw hart versterken". En daarom heet het zoo weemoedig bestraffend in Psalm 42 en 43: „Wat buigt gij u neder, o, mijn ziel, en wat zijt gij onrustig in mij. Hoop op God!" Zoo zegt men tot den kranke dien men torsen zal „ Gij moet meegeven", en alleen dat meegeven maakt vaak het dragen ,

:

mogelijk.

de eere van den mensch in, dat het geloof nog worop te staan, ook al is het dat de voet telkens uitglijdt. Wat hij wil, is niet als een willoos wezen gesleept, maar als een worstelend kind gesteund en ondersteund te worden. Immers ondersteunen onderstelt juist, dat ge u zelf aangrijpt, en door dien steun geholpen, zelf voet voor voet hoopt bij te

Daar

is

om

stelt

komen.

De

levende

mensch ontvangt

draaart

men

Maar dan komt

die

niet,

uw

maar

ziel

steun.

Den doode

steunt

men

uit.

steun ook, en zendt

God

tot

u hen die

ondersteunen.

Dat doen sommigen van verre, anderen van naderbij, zeer enkelen van zeer nabij. Maar ge ontwaart dan toch, hoe in heel een kring allen de hand uitsteken, om u bij te staan en zich gelukkig achten het te mogen doen. De deelneming der menschelijkheid. Het met u mede lijden y^u vrienden en bloedverwanten. Het overnemen van u van een deel uws lijdens door wie zeer na staat. Bij den één is dat dan meer noodig dan bij den ander, want de uitwerking van de smart is zoo verschillend. Soms is het een sidderen en beven, soms ook weinig meer dan een stil ontzet zijn. Dat hangt aan temperament en gevoelsverschil. Maar dit merken zij wel die u komen ondersteunen, en naar de mate van het gevaar is om in te zinken naar die mate verdubbelen ze den steun dien ze u bieden. Eerst is dit dan bijna een dragen. Dan laten ze wat af, als ze zien, dat ge u weer oprichtet. En de ware vriend verheugt zich, als hij merkt dat de steun al minder noodig wordt en trekt zich dan onmerkbaar ,

,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Terug naar resultaten Printen