Om de oude wereldzee - pagina 31

HET RAADSEL VAN DEN ISLAM. meer

Er

toe.

is

niets, letterlijk niets

meer

over, dat

17

u in de kringen

van den Islam nog aan de aloude Christelijke belijdenis van hun voorgeslacht herinnert. Eer kunt ge zeggen, dat de kleine overblijfsels

van Christus' kerk,

nog

enkele secten viudt, in zeden en gewoonten, en

bij

•ciilte,

die

ge in Egypte, Syrië en Klein-Azie zelfs in

de

den invloed van den Islam hebben ondergaan, dan dat in het geloof der

Islamitische

groote menigte nog eenig spoor, hoe flauw

ook, van het verdwenen Christendom zou te ontdekken

Het stemt

grijpt dit aan.

tot

weemoed en

tot

zijn.

Smartelijk

sombere bepeinzingen.

nog iets op 't spoor te komen, maar ge vindt naam, geen teeken, geen klank meer. De ruines moeten niets. Geen « zeggen, dat dit al eens Christenland geweest is, maar wat voor hoopt ge

Telkens

u er niets van. Zooals een zwerm sprinkhanen neerstraks geen blad en geen bloesem strijkt op den boomgaard, om aan de kaalgevreten twijgen over te laten, zoo ook is door den

oogen

leeft, spelt

Islam in

deze

landen de Christelijke gaarde uitgekuaagd en geheel

.ontledigd.

Hoé

is

nu de propaganda van den Islam toegegaan,

die tot dezen

Toor het Christendom zoo vernietigende uitkomst geleid heeft? spreek

nu

niet

Khalifen na

tegen de

Mohammed

van de harde wijze waarop

zelf,

Ik

en de

hem, zich keerden tegen het Paganisme in Arabië, en

Jodengenooten,

die

in

Medina en

200 gering aantal waren opgehoopt.

Aan

elders destijds in niet

deze afgodendienaars en

Joden werd eenvoudig het zwaard voor de keel gelegd. Ze moesten den Islam aannemen of hun weigering met het leven boeten. Doch hier ligt het raadsel niet. Ook deze Joden toch waren lager staande groepen, die geheel Kabbalistisch verdord waren, en straks de Muzelmannen tegen de Christenen hielpen. Maar hoe, ziehier de raadselachtige vraag, hoe heeft de Islam zijn ongehoord succes ook toen onverstoorbaar weten door te zetten, toen het stuitte op de destijds zoo machtige Christelijke Kerk, die in geestelijk en zedelijk ideaal zoo verre

boven Mohammeds vondste stond het zwaard schrik

ioch vergist

kwamen

zich,

Dat ook hier het geweld van aanjoeg en imponeerde, spreekt vanzelf, maar

wie

?

waant, dat de ruiterscharen, die uit Arabië

opdagen, aanstonds in

Syrië,

Perziê en Egypte over den

tling joegen al v^at weigerde tot den Islam over te komen.

ze

namen

het land

in, ze

Zeker,

verdreven de bestaande machten, en stelden 2

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen