Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 151

:

§

De

5.

Providentia in relatione ad peccatum.

151

Toelichting.

Wij

zijn

van Gods bestel

uitgesloten.

de rechtvaardigen

zijn,

uit

van

dat

zij

God

staan en nu en dan ingrijpen,

heerscht

komen

leven

kunnen

anders kan, dan afwerend er buiten

haar overmacht

In

kunnen wij

we

zelf

zonde

niet

opmaken.

:

Hoe

't

we om

dat

waarde

dien nevel niet

aanwezig

Juist het

te vragen, of

door Christus en de apostelen ons over

geworpen,

er tegen in.

resultaat

God dit

Daarmede

leidt.

bewegen moeten

:

zijn

ons dan de

de geopenbaarde

lijnen

dingen

geworpen

zijn

van de

Wij zeggen

te zien.

conclusie, die eenige

zelf niet

door Zijne Pro-

probleem eenig

wij daarvan het resultaat in de Schrift vinden, en

of

aan-

Dat zou wel gaan, indien

wezen der dingen in kunnen komen tot een

Wij hebben alzoo

bezit.

in het in

met deze kwestie

buiten de zonde stonden, als de zonde niet een nevel had

in ons verhindert ons in het

feten,

anderen

denken dan buiten God om,

dat wij zeggen

dit,

ons denken over elk zedelijk probleem.

over

in

gebed roepen ze dan Gods hulp

het

ons zedelijk besef

uit

maar practisch

uit,

met de zonde

zij

Die voorstelling

te stuiten.

hen, die in de belijdenis der

zelfs bij

die niet anders

intusschen ons standpunt

is

ligt,

dus,

om

zich

zij

tegen Zijn wil gekomen.

Nu

niet

ze toch tot die slotsom, en als

komen,

raking

denken om. Men gaat

de boosheid der menschen opkomt,

thuis zijn. Zij spreken het wel niet

waarheid goed

in

uit

meeste menschen, ook

de

bij

God

ingaat, en dat

de zonde

Tot deze conclusie komt men alleen

te hulp.

de voorstelling, dat de zonde

tegen

is

toom, Zijne almacht

zedelijk besef buiten de Schrift en dieper

op grond van het

zedelijk besef,

zijn

„Natuurlijk

:

zonde en komt met name, waar biddende

alleen de groote woeling der

vromen

van

alleen uitgaat

houdt de zondaren

Hij

het voorzienig

in

hoeft niet gezegd, dat wie

deze conclusie komt

zijne ethische zelfbevinding, tot

belet

En dan

plaats verkreeg.

beantwoorden van deze vraag

het

bij

d(^e paragraaf toegekomen aan de vraag, hoe

in

Gods de zonde haar

bestel

licht heeft

waartoe dat

gegeven, waarlangs wij ons

moeten

rapport gebracht met

in

de zedelijke ondervinding en het zedelijk zelfbesef.

wat de methode

Dit,

vragen,

hoe

zij

betreft.

Ook

bij

deze § moeten wij eerst de Schrift Nu hebben we in dit probleem

ons het probleem voorstelt.

twee momenten, de zonde en de providentie.

De zonde

is in

deze § de onder-

stelde bekende, de Providentia de onbekende, die wij zoeken.

Het

antwoord op de vraag wat zonde

worden Ie.

is,

moet dus

als

Deze locus nu leert ontkennenderwijs, dat de zonde geen eigen substantie uit

Lehnsatz genomen

den Locus de Peccato.

heeft,

en dat weer

tweeërlei a.

schen

Dat de zonde wezen,

beschouwen als ingedruppeld in 's menook weer druppelsgewijze uit moet verwijderd

niet is zeker gif, te

zoodat

het

er

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen